![Sample our Education journals, sign in here to start your access, latest two full volumes FREE to you for 14 days]({"type":"image" , "src" : "/sda/5932/TOC-Subject-Sample-2021-Education.jpg"})
Abstract
Objective: Patients with eating disorders (ED) often suffer from co-morbid depression, which may complicate the ED treatment. Previous studies have found that ED interventions seem to have limited capacity to reduce depressive symptoms. Several studies of interpersonal psychotherapy (IPT), have found that when patients have been treated for depression, co-morbid symptoms have diminished. As depression and EDs are commonly co-occurring conditions, this pilot study aimed to examine the effect of an IPT treatment for these conditions, with the focus on the depressive symptoms.
Method: In this multi-centre study, 16 patients with EDs and co-occurring major depression received 16 weeks of depression-focused IPT.
Results: Significant improvements with substantial effect sizes were found for both depression (d = 1.48) and ED (d = .93). Symptom reduction in the two syndromes were strongly correlated (r = .625, p = .004). Patients with a restrictive ED did not improve on either depression or ED symptoms.
Conclusion: These findings point to the usefulness of IPT for concurrent depression and ED with a bingeing/purging symptomatology. Working with negative affect and problem-solving related to current interpersonal problems may alleviate general psychological distress among these patients.
Objektive: Patienten mit Essstörungen leiden oft an ko-morbider Depression, welche die Behandlung komplizieren könnte. Hervorgingen Studien haben erwiesen, dass Essstörungbehandlungen eine begrenzte Kapazität haben die depressiven Symptome zu lindern.
Mehrere Studien derInterpersonellen Psychotherapie haben erwiesen, dass Patienten die für Depression behandelt wurden, geringere Depressionssympotme erwiesen, und die ko-morbiden Symptome gelindert wurden. Da Depression und Essstörungen miteinander wirkende Störungen sind, hat sich diese Studie vorgenommen den Ausmass von diesen Konditionen durch IPT Behandlungen zu erforschen, mit einer Konzentration an den Depressiven Symptomen.
Methode: In dieser Multizentralen Studie, haben 16 Patienten mit Essstörungen und gleichzeitig vorkommende Depression 16 Wochen an Depression konzentrierte Therapie empfangen (IPT).
Ergebnisse: erheblich wichtige Verbesserungen mit substantieller Ergebnissgrösse für beide Depression (d = 1.48) und ED (d= .93). Eine Symptomverminderung wurde gefunden in den beiden Symptomen die stark korrelieren (r= .652, p= .004). Patienten mit eingeschränkter ED haben sich weder bei der Depression noch bei den ED Symptomen.
Konklusion: Diese Funde erweisen die Nützlichkeit der Therapie für andauernde Depression, sowie Essstörungen mit su
Objetivo: Los pacientes con trastornos de la alimentación (TA), frecuentemente sufren de depresión co-mórbida la cual puede complicar el tratamiento del TA. Estudios previos han encontrado que las intervenciones sobre el TA parecen tener una capacidad limitada para reducir los síntomas depresivos. Varios estudios de psicoterapia interpersonal (PI) han sugerido que cuando los pacientes han recibido tratamiento para la depresion, los síntomas co-mórbidos han disminuido. Como la depresion y el TA son condiciones que generalmente ocurren al mismo tiempo, este estudio piloto tiene como meta examinar el efecto de un tratamiento con PI en pacientes que presentan estas condiciones enfocándonos en el síntoma depresivo.
Método: En este studio 16 pacientes con TA que presentaban síntomas depresivos al mismo tiempo, recibieron 16 semanas de tratamiento con PI enfocado hacia la depresión.
Resultados: Se encontró una mejoría significativa con efectos substanciales en ambos trastornos: depresión (d=1.48) y TA (d=.93).Se encntró una fuerte correlación en la reducción de los síntomas en ambos sídromes (r-.625, p=.004). Los pacientes con TA restricitvo no mejoraron ni en su depresión ni en los síntomas de su TA.
Conclusión: Los resultados apuntan hacia la utilidad de la PI para la co-existencia de depresión y TA con sintomatología de ingestion/vómito/purgante. El trabajo con el afecto negativo y la solución de problemas en relación con dificultades interpersonales puede aliviar la angustia psicológica general en estos pacientes.
Obiettivo: I pazienti con disturbi alimentari (ED) spesso presentano comorbilità con la sintomatologia depressiva, il che può complicare il trattamento degli ED. Studi precedenti hanno dimostrato che i trattamenti per gli ED sembrano avere una limitata capacità di ridurre i sintomi depressivi. Diversamente studi relativi alla psicoterapia interpersonale (IPT) hanno evidenziato che quando i pazienti sono trattati per la depressione, diminuiscono anche i sintomi ad essa correlati. Poiché la depressione e gli ED sono generalmente co-occorrenti, il presente studio pilota ha inteso esaminare l'effetto di un trattamento IPT per queste situazioni di comorbilità, focalizzandosi sui sintomi depressivi.
Metodo: In questo studio multicentrico, 16 pazienti con ED e depressione maggiore sono stati sottoposti IPT focalizzata sulla depressione per 16 settimane.
Risultati: si sono riscontrati miglioramenti significativi con un sostanziale effetto sia per la depressione (d = 1,48) che per gli ED (d = .93). La riduzione dei sintomi per le due sindromi è fortemente correlata (r = .625, p = .004). Tuttavia, i pazienti con un ED restrittivo non presentano miglioramenti né per la depressione né per gli ED.
Conclusioni: Questi risultati indicano l'utilità dell'IPT per la depressione concorrente e la ED con una sintomatologia abbuffata/epurazione. Lavorare con i sentimenti negativi e le competenze di problem-solving attinenti problemi interpersonali attuali può alleviare la sofferenza psicologica di questi pazienti.
Objectif : Les patients présentant des troubles alimentaires (ED) souffrent souvent de dépression comorbide ce qui peut compliquer le traitement des ED. Des études précédentes ont montré que les interventions ED semblent avoir une capacité limitée à réduire les symptômes dépressifs. Plusieurs études portant sur la psychothérapie interpersonnelle (IPT) ont montré que lorsque les patients sont traités pour dépression, les symptômes comorbides diminuent. Etant donné que la dépression et les troubles alimentaires sont des affections courantes, cette étude-pilote a pour objectif d’examiner l’effet d’un traitement IPT sur ces affections en se centrant sur les symptômes dépressifs.
Méthode : Dans cette étude multi-centres 16 patients souffrant d’ED et de dépression majeure ont reçu 16 semaines d’IPT pour dépression.
Résultats : Des améliorations significatives avec ampleur de l’effet substantielle ont été observées à la fois pour la dépression (d = 1.48) et pour ED (d = .93). La réduction du symptôme dans les deux syndromes était fortement corrélée (r = .625, p = .004).
Conclusion : Ces résultats indiquent que l’IPT est pertinente dans le cadre de la dépression et de l’ED avec une symptomatologie de gavage/purge. Travailler avec des affects négatifs et trouver des solutions aux problèmes interpersonnels actuels peut alléger les difficultés psychologiques générales de ces patients.
Στόχος: Οι ασθενείς με διαταραχές πρόσληψης τροφής συχνά παρουσιάζουν συννοσηρότητα με κατάθλιψη, η οποία μπορεί να περιπλέκει τη θεραπεία των διαταραχών πρόσληψης τροφής. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι παρεμβάσεις που εφαρμόζονται για τις διαταραχές πρόσληψης τροφής έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα στη μείωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Διάφορες έρευνες της Διαπροσωπική Ψυχοθεραπείας έχουν δείξει ότι, όταν εφαρμόζονται παρεμβάσεις για την κατάθλιψη, τα συμπτώματα μειώνονται. Με δεδομένο ότι η συχνά παρατηρείται συννοσηρότητα κατάθλιψης και διαταραχών πρόσληψης τροφής, αυτή η πιλοτική έρευνα στόχευσε στην εξέταση της αποτελεσματικότητας της Διαπροσωπικής Ψυχοθεραπείας σε αυτές τις καταστάσεις με εστίαση στα καταθλιπτικά συμπτώματα.
Μεθοδολογία: Σε αυτή την έρευνα που έγινε σε πολλαπλά κέντρα, 16 ασθενείς με διαταραχή πρόσληψης τροφής και μείζονα κατάθλιψη παρακολούθησαν Διαπροσωπική Θεραπεία 16 εβδομάδων εστιασμένη στην κατάθλιψη.
Αποτελέσματα: Σημαντική βελτίωση με σημαντικά μεγέθη αποτελεσματικότητας βρέθηκαν τόσο για την κατάθλιψη (d = 1.48) όσο και για τις διαταραχές πρόσληψης τροφής (d = .93). Η μείωση των συμπτωμάτων στις δύο διαταραχές παρουσίασαν σημαντική συσχέτιση (r = .625, p = .004). Οι ασθενείς με διαταραχή πρόσληψης τροφής περιοριστικού τύπου δεν έδειξαν βελτίωση ούτε στην κατάθλιψη, ούτε στα συμπτώματα της διαταραχής πρόσληψης τροφής. Συμπέρασμα: Αυτά τα αποτελέσματα αναδεικνύουν τη χρησιμότητα της Διαπροσωπικής Ψυχοθεραπείας στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης που συνοδεύεται από διαταραχή πρόσληψης τροφής με συμπτωματολογία επεισοδιακής υπερφαγίας/κάθαρσης. Η επεξεργασία των αρνητικών συναισθημάτων και η επίλυση προβλήματος γύρω από πρόσφατα διαπροσωπικά προβλήματα μπορεί να ανακουφίσει τη γενική ψυχολογική δυσφορία που βιώνουν οι συγκεκριμένες ασθενείς.
Acknowledgements
This study, which is part of a larger IPT project in Sweden, was supported by SwEat – Swedish Eating Disorder Register. We want to thank all the therapists, patients, teachers and supervisors who contributed to the data of this study. We would also like to thank Cristina von Scheele, Börje Lech, Gerhard Andersson and John. C. Markowitz for their comments and assistance on earlier drafts of this manuscript.