![Sample our Education journals, sign in here to start your access, latest two full volumes FREE to you for 14 days]({"type":"image" , "src" : "/sda/5932/TOC-Subject-Sample-2021-Education.jpg"})
ABSTRACT
While there is always a ‘dance’ of hierarchy and leadership between therapist and client, this article posits that treating LGBTQ clients contains a unique factor that shapes the relationship. Singular challenges may surface as a result of internalized homophobia; it can undermine a client’s stance, in a vague and latent way, to take part meaningfully and effectively in a therapeutic alliance. Moreover, a client may project dimensions rooted in homophobia onto the therapist. As such, it could stymie or undermine the therapeutic alliance. We’ve coined this phenomenon in a therapeutic relationship the ‘blurred facilitation stand”©. This term seeks to underscore a unique effect that can surface in an encounter between a heterosexual or non-heterosexual therapist and a non-heterosexual client. It bears mention this effect may undermine the potency of a therapeutic alliance, which theoreticians and researchers affirm has unique dimensions in working with LBGTQ clients. The ‘blurred facilitation stand’ may damage the hope potential that is essential for the placebo effect in a client’s mind and experience in the long-awaited therapeutic process. We discuss factors that lead to the ‘blurred facilitation stand’ and propose steps in the therapeutic process to reduce its effect.
ABSTRAKT
Während es immer einen “Tanz” der Hierarchie und Führung zwischen Therapeut und Klient gibt, postuliert dieser Artikel, dass die Behandlung von LGBTQ-Klienten einen einzigartigen Faktor enthält, der die Beziehung prägt. Singuläre Herausforderungen können als Folge verinnerlichter Homophobie auftauchen; Es kann die Haltung eines Klienten auf vage und latente Weise untergraben, sinnvoll und effektiv an einer therapeutischen Allianz teilzunehmen.
Darüber hinaus kann ein Klient Dimensionen, die in Homophobie verwurzelt sind, auf den Therapeuten projizieren. Als solches könnte es die therapeutische Allianz behindern oder untergraben. Wir haben dieses Phänomen in einer therapeutischen Beziehung als “verschwommenen Facilitationsstand” © bezeichnet.
Dieser Begriff soll einen einzigartigen Effekt unterstreichen, der bei einer Begegnung zwischen einem heterosexuellen oder nicht-heterosexuellen Therapeuten und einem nicht-heterosexuellen Klienten auftreten kann. Es muss erwähnt werden, dass dieser Effekt die Wirksamkeit einer therapeutischen Allianz untergraben kann, von der Theoretiker und Forscher bestätigen, dass sie in der Arbeit mit LBGTQ-Klienten einzigartige Dimensionen hat.
Der “verschwommene Moderationsstand” kann das Hoffnungspotenzial beschädigen, das für den Placebo-Effekt im Kopf und in der Erfahrung eines Klienten im lang ersehnten therapeutischen Prozess unerlässlich ist. Wir diskutieren Faktoren, die zum “verschwommenen Facilitationsstand” führen, und schlagen Schritte im therapeutischen Prozess vor, um seine Wirkung zu reduzieren.
RESUMEN
Si bien siempre hay una “danza” de jerarquía y liderazgo entre el terapeuta y el cliente, este artículo postula que tratar a los clientes LGBTQ contiene un factor único que da forma a la relación. Pueden surgir desafíos singulares como resultado de la homofobia internalizada; Puede socavar la postura de un cliente, de una manera vaga y latente, para participar de manera significativa y efectiva en una alianza terapéutica. Además, un cliente puede proyectar dimensiones arraigadas en la homofobia en el terapeuta. Como tal, podría obstaculizar o socavar la alianza terapéutica. Hemos acuñado este fenómeno en una relación terapéutica el “stand de facilitación borrosa” ©. Este término busca subrayar un efecto único que puede surgir en un encuentro entre un terapeuta heterosexual o no heterosexual y un cliente no heterosexual. Cabe mencionar que este efecto puede socavar la potencia de una alianza terapéutica, que los teóricos e investigadores afirman que tiene dimensiones únicas en el trabajo con clientes LBGTQ. El “soporte de facilitación borroso” puede dañar el potencial de esperanza que es esencial para el efecto placebo en la mente y la experiencia de un cliente en el proceso terapéutico tan esperado. Discutimos los factores que conducen a la “postura de facilitación borrosa” y proponemos pasos en el proceso terapéutico para reducir su efecto.
RIASSUNTO
Mentre c’è sempre una “danza” di gerarchia e leadership tra terapeuta e cliente, questo articolo postula che trattare i clienti LGBTQ contiene un fattore unico che modella la relazione. Sfide singolari possono emergere come risultato dell’omofobia interiorizzata; può minare l’atteggiamento di un cliente, in modo vago e latente, nel prendere parte in modo significativo ed efficace ad un’alleanza terapeutica. Inoltre, un cliente può proiettare dimensioni radicate nell’omofobia sul terapeuta. Come tale, potrebbe ostacolare o minare l’alleanza terapeutica. Abbiamo coniato questo fenomeno in una relazione terapeutica come “situazione di facilitazione offuscata”. © Questo termine cerca di sottolineare un effetto peculiare che può emergere in un incontro tra un terapeuta eterosessuale o non eterosessuale e un cliente non eterosessuale. Vale la pena ricordare che questo effetto può minare il potenziale di un’alleanza terapeutica, che teorici e ricercatori affermano avere dimensioni particolari nel lavorare con i clienti LBGTQ. “La situazione di facilitazione offuscata” può danneggiare il potenziale di speranza che è essenziale per l’effetto placebo nella mente e nell’esperienza di un cliente nel tanto atteso processo terapeutico. Discutiamo i fattori che portano alla “situazione di facilitazione offuscata” e proponiamo degli itinerari nel processo terapeutico per ridurne l’effetto.
ΠΕΡΊΛΗΨΗ
Παρόλο που υπάρχει πάντα ένας «χορός» ιεραρχίας και ηγεσίας μεταξύ θεραπευτή και πελάτη, αυτό το άρθρο υποστηρίζει ότι η θεραπεία των ΛΟΑΤΚΙ πελατών συμπεριλαμβάνει έναν ιδιαίτερο παράγοντα ο οποίος διαμορφώνει τη σχέση. Μεμονωμένες προκλήσεις μπορεί να εμφανιστούν ως αποτέλεσμα εσωτερικευμένης ομοφοβίας, μπορεί να υπονομεύσουν τη θέση του πελάτη να συμμετέχει ουσιαστικά και αποτελεσματικά στη θεραπευτική συμμαχία, με ασαφή και λανθάνοντα τρόπο. Επιπλέον, ένας πελάτης μπορεί να προβάλει θεματικές ομοφοβίας στον θεραπευτή. Ως εκ τούτου, θα μπορούσε να εμποδίσει ή να υπονομεύσει τη θεραπευτική συμμαχία. Επινοήσαμε το φαινόμενο αυτό ως τη «θολή θέση συντονισμού» (“blurred facilitation stand” ©) σε μια θεραπευτική σχέση. Αυτός ο όρος επιδιώκει να υπογραμμίσει μια μοναδική επίδραση που μπορεί να εμφανιστεί σε μια συνάντηση μεταξύ ετεροφυλόφιλου ή μη-ετεροφυλόφιλου θεραπευτή και ενός μη ετεροφυλοφιλόφιλου πελάτη. Αναφέρεται ότι αυτό μπορεί να υπονομεύσει την ισχύ μιας θεραπευτικής συμμαχίας, την οποία θεωρητικοί και ερευνητές επιβεβαιώνουν ως καίρια διάσταση στη εργασία με πελάτες ΛΟΑΤΚΙ. Σε μια πολυαναμενόμενη θεραπευτική διαδικασία, η «θολή θέση συντονισμού» μπορεί να βλάψει τη δυνατότητα ελπίδας που είναι απαραίτητη για το φαινόμενο εικονικού φαρμάκου (placebo) στο μυαλό και την εμπειρία του πελάτη. Συζητάμε παράγοντες που οδηγούν στη «θολή θέση συντονισμού» και προτείνουμε βήματα για τη μείωση της επίδρασής της στη θεραπευτική διαδικασία.
Acknowledgments
I want to thank Ruth Ebenstein for her thorough and sensitive editing of this article.
Disclosure Statement
No potential conflict of interest was reported by the author(s).
Additional information
Notes on contributors
Eli Sharon
Eli Sharon is a Psychotherapist. Specializing in gender identity, family and couple therapy.