The use of self-disclosure among Swedish psychotherapists

Abstract

Although self-disclosure, when handled with discretion, is often seen as an important intervention in many psychotherapy orientations, including psychodynamic as well as humanistic and cognitive-behavioral approaches, many psychotherapists seem reluctant to use it. The frequency and type of those interventions from psychotherapists of different orientations is less well known. In this study, a random sample of Swedish psychotherapists was asked about their use of different types of self-disclosing information. The results showed that therapists with CBT orientation told their clients more about their training and about their personal ways of handling affective-relational issues. It was apparent that the trend toward more use of self-disclosure in relational psychodynamic treatment has not been accepted among a large number of psychodynamic and psychoanalytic psychotherapists in Sweden. It is recommended that psychotherapists inform their clients more about their training and in appropriate ways share more with their clients about their own relational experiences. Doing so may help enhance clients’ hope and their ability to address their ongoing difficulties.

Obwohl man der Möglichkeit zur Selbstoffenbarung, sofern Maßvoll eingesetzt, in vielen psychotherapeutischen Schulen, etwa der psychodynamischen, humanistischen oder kognitiv-verhaltens-therapeutischen (KVT) Richtung, einen wichtigen Stellenwert einräumt, machen Psychotherapeuten scheinbar nur ungern davon Gebrauch. Über Art und Häufigkeit dieser Interventionen durch Psychotherapeuten der verschiedenen Schulen ist bislang nur wenig bekannt. In der hier vorgestellten Studie auf Basis einer Stichprobenerhebung wurden schwedische Psychotherapeuten über ihre verschiedenen Formen der Selbstoffenbarung befragt. Die Ergebnisse zeigen, dass Therapeuten, die nach Maßgabe der KVT arbeiten, ihren Klienten mehr zu deren Ausbildung oder ihren eigenen Lösungsstrategien bezüglich affektiven oder beziehungsrelevanten Aspekten erzählten. Es wurde deutlich, dass der Trend eines vermehrten Gebrauchs der Methode der Selbstoffenbarung in der relational-psychodynamischen Behandlung von einer großen Anzahl psychodynamischer oder psychoanalytischer Therapeuten in Schweden nicht akzeptiert wird. Hier wird hingegen die Empfehlung ausgesprochen, dass Psychotherapeuten ihren Klienten mehr über ihre Ausbildung und, in einem angemessenen Maß, über ihre eigenen Beziehungserfahrungen erzählen sollten. Dies könnte möglicherweise die Zuversicht der Klienten verbessern und deren Fähigkeit, bestehende Nöte besser zu adressieren.

Aunque la auto-revelación cuando se hace discretamente, se ve con frecuencia como una intervención importante en muchas orientaciones terapéuticas incluyendo la psicodinámica, humanística y cognitivo-conductual, muchos terapeutas parecen oponerse a su utilización. Se desconoce la frecuencia y el tipo de estas intervenciones. En este estudio se preguntó a una muestra de psicoterapeutas suecos escogida al azar, acerca de su uso de diferentes tipos de auto-revelación. Los resultados mostraron que los terapeutas con una orientación cognitivo-conductual, informaban a sus clientes acerca de su formación profesional y su manera de lidiar con aspectos afectivo-relacionales de su vida. Aparentemente la tendencia hacia un mayor uso de auto-revelaciones en el tratamiento relacional psicodinámico no ha sido aceptada entre una gran mayoría de terapeutas psicodinámicos y psicoanalíticos en Suecia. Se recomienda que los psicoterapeutas informen más a sus clientes acerca de su formación y que compartan con ellos de una manera apropiada sus propias experiencias relacionales; hacer esto podría aumentar en el cliente su esperanza y su habilidad para enfrentar sus dificultades cotidianas.

La self-disclosure è considerata come un intervento importante in molti orientamenti psicoterapeutici, tra cui gli approcci psicodinamici, umanistici e cognitivo-comportamentali, tuttavia numerosi psicoterapeuti risultano riluttanti ad utilizzarla. Inoltre è poco conosciuta è la frequenza e le modalità con cui questi interventi sono realizzati da psicoterapeuti di differente orientamento. In questo studio, ad un campione casuale di psicoterapeuti svedesi sono state poste domande circa il loro utilizzo di diverse forme di tipologie di self-disclosure. I risultati hanno evidenziato come i terapeuti con orientamento CBT comunichino ai loro clienti soprattutto informazioni sulla loro formazione e sul loro modo personale di gestire i problemi affettivo-relazionali. L’idea che la tendenza ad un maggiore uso di self-disclosure negli orientamenti psicodinamici  relazionali non è stata riconosciuta da un gran numero di psicoterapeuti psicodinamici e psicoanalitici in Svezia. Si consiglia che gli psicoterapeuti informino i clienti più sulla loro formazione e, in modo appropriato, condividere con i propri clienti le esperienze relazionali. Fare questo potrebbe rafforzare la speranza dei clienti e la loro capacità di affrontare le difficoltà.

Bien que l’auto-dévoilement, lorsqu’il est fait avec réserve soit souvent perçu comme une intervention importante pour beaucoup des psychothérapies d’orientations diverses, y compris les approches psychodynamiques, humanistes et cognitivo-comportementales, de nombreux psychothérapeutes semblent réticents à son utilisation. La fréquence et le type de ces interventions venant de psychothérapeutes d’orientations différentes sont des données moins connues. Pour cette étude, nous avons demandé à un échantillon aléatoire de psychothérapeutes suédois de parler de leur utilisation de différents types d’information auto-dévoilée. Les résultats ont montré que les thérapeutes avec une orientation TCC dévoilent davantage d’informations quant à leur formation et à leur façon personnelle de traiter les problèmes affectifs relationnels. Il est apparu que la tendance à davantage d’auto-dévoilement dans le cadre d’un traitement psychodynamique relationnel n’a pas été acceptée par un grand nombre de psychothérapeutes d’orientation psychodynamique et psychanalytique en Suède. Cette étude préconise que les psychothérapeutes donnent davantage d’informations à leurs clients lorsqu’il s’agit de leur formation et partagent avec eux de manière adéquate leurs propres expériences relationnelles. Ceci pourrait promouvoir l’espoir chez les clients ainsi que leur capacité à adresser leurs difficultés persistantes.

Παρόλο που η αυτό- αποκάλυψη, όταν γίνεται ελεγχόμενα, θεωρείται μια σημαντική παρέμβαση σε πολλές ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, συμπεριλαμβανομένων της ψυχοδυναμικής καθώς και της ανθρωπιστικής και της γνωστικής- συμπεριφορικής προσέγγισης, πολλοί ψυχοθεραπευτές φαίνονται απρόθυμοι να τη χρησιμοποιήσουν. Δε γνωρίζουμε πολλά για τη συχνότητα και η μορφή αυτών των παρεμβάσεων από τους ψυχοθεραπευτές διαφορετικών προσεγγίσεων. Στην παρούσα μελέτη, ένα τυχαίο δείγμα Σουηδών ψυχοθεραπευτών ρωτήθηκε για τη χρήση διαφορετικών μορφών αυτό- αποκάλυψης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι θεραπευτές της γνωστικής- συμπεριφορικής προσέγγισης μιλούν στους πελάτες τους περισσότερο για την εκπαίδευσή τους και για τους τρόπους που έχουν οι ίδιοι να χειρίζονται συναισθηματικά και διαπροσωπικά θέματα. Ήταν εμφανές ότι η τάση για περισσότερη χρήση της αυτό- αποκάλυψης που συνδέεται με την ψυχοδυναμική θεραπεία δεν ήταν πολύ αποδεκτή από ένα μεγάλο αριθμό ψυχοδυναμικών και ψυχαναλυτικών θεραπευτών στη Σουηδία. Συστήνεται οι ψυχοθεραπευτές να ενημερώνουν τους πελάτες τους περισσότερο για την εκπαίδευσή τους και να μοιράζονται με τον κατάλληλο τρόπο με τους πελάτες τους εμπειρίες που σχετίζονται με δικές τους διαπροσωπικές τους σχέσεις. Με αυτό τον τρόπο, θα ενδυναμώσουν ίσως την ελπίδα και την ικανότητα των πελατών να αντιμετωπίσουν τις τρέχουσες δυσκολίες τους.

Keywords:

• self-disclosure
• psychotherapeutic process
• psychotherapists
• theoretical orientation

Schlüsselwörter:

• Selbstoffenbarung
• Psychotherapeutischer Prozess
• Psychotherapeuten
• Theoretische Ausrichtung

Palabras clave:

• auto-revelación
• proceso terapéutico
• psicoterapeutas
• orientación teórica

Parole chiave:

• self-disclosure
• processo psicoterapeutico
• psicoterapeuti
• orientamento terapeutico

Mots-clés:

• auto-dévoilement
• processus psychothérapeutique
• psychothérapeutes
• orientation théorique

Λέξεις κλειδιά:

• αυτό- αποκάλυψη
• ψυχοθεραπευτική διεργασία
• ψυχοθεραπευτές
• θεωρητικός προσανατολισμός

Acknowledgement

The author wants to thank psychologist Sofia Eriksson for her diligent work of collecting the data and participating in the first analyses of them.