Essai D’Exploration Fonctionnelle De La Cortico-Surrénale De Sujets âges, Par Le Test De Robinson Et Le Dosage De 17-Cétosteroides Urinaires

Summary

Adrenal Function of old patients (60 to 83 years old) has been investigated in order to search for a cortical deficiency which is not clinically evident.

The following tests were performed :

— the Robinson-Kepler-Power test (35 cases) ;

— 17 céto-steroids in urine (100 cases) ;

— at last influence of desoxycorticosterone acetate on both tests was investigated in 30 patients.

The results were as follows :

All the patients show an abnormal R. P. K. test and 17 cetosteroids excretion decreased.

D. O. C. A. improves the R. P. K. test but does no render it negative D. O. C. A. decreases nycturia and chloride excretion, increases chloride in plasma.

However 17 cetosteroids urinary excretion is not changed by D. O. C. A.

Several factors are responsible in both tests. Cardiac failure and renal insufficiency influence the response in Robinson test. Gonadic involution decreases the excretion of 17 cetosteroids.

However it seems possible that ageing is characterized by a decrease of adrenal cortical function.

Resume

1. Dans le but de déceler une hypoadrénie éventuelle, nous avons soumis 100 personnes âgées de 60 à 83 ans, sans signes cliniques d’altération de la cortico-surrénale, aux épreuves fonctionnelles suivantes :

— Test de Robinson ou R. P. K. test (35 personnes) ;

— détermination de l’excrétion des 17 C. S. (100 personnes);

— l’influence du traitement par l’acétate de désoxycorticostérone sur les deux épreuves (30 personnes).

2. Résultats : Tous nos patients présentent un R. P. K. test positif (pathologique) et un taux abaissé des 17 C. S. urinaires.

Le traitement par l’acétate de désoxycorticostérone influence le R. P. K. test (sans toutefois le rendre négatif) en diminuant la nycturie et la déperdition des chlorures urinaires et en augmentant le taux des chlorures plasmatiques. Par contre, les 17 C.S. sont très peu influencés par l’acétate de désoxycorticostérone.

3. Comme de multiples facteurs interviennent dans les deux tests d’exploration, il est difficile d’établir des conclusions absolues.

a) L’existence d’une sclérose cardiorénale même discrète peut faire pencher le test de Robinson vers le diagnostic d’hypoadrénie.

b) La diminution des 17 C. S. dépend vraisemblablement plus de l’involulion gonadique que de l’involution corticosurrénale.

4. Toutefois, l’ensemble des explorations suggère l’existence d’une hypoadrénie partielle au cours de la sénescence.

Semenvatting

1. Ten einde een eventuele hypoadrenie na te gaan, hebben wij 100 personen van 60 tot 83 jaren oud die geen klinische tekens van cortico-surrenaal stoornissen vertoonden aan de volgendo functionele testen onderworpen :

— Test van Robinson of R. P. K. test (35 personen) ;

— bepaling der 17 C. S. excretie (100 personen);

— invloed der behandeling door desoxycorticosterone acetaat op de twee proeven (30 personen).

2. Uitslagen : Al onze patient en vertonen een R. P. K. test positief (pathologisch) en een verminderd gehalte der urinaire 17 C. S.

De behandeling door het desoxycorticosterone acetaat beïnvloedt de R. P. K. test (zonder het echter negatief te maken) door een vermindering der nycturesis en urinaire chloriden eliminatie en een verhoging van het gehalte der plasmatische chloriden.

Daarentegen worden de 17 C. S. zeer weinig door het desoxycorticosterone acetaal beïinvloed.

3. Aangezien dat talrijke factoren de twee exploratie-testen beïnvloeden, is het moeilijk absolute conclusies vast te stellen.

a) Bij aanwezigbeid van een zelfs lichte cardiorenale sclerosis kan de test van Robinson tot de diagnose van hypoadrenie leiden.

b) De vermindering der 17 C. S. is waarschijnlijk meer afhankelijk van een gonaden dan een corticosurrenale involutie.

4. Over ’t gebeel besehouwd, blijken de testen de aanwezigheid van een gedeeltelijke hypoadrenie bij de oudwording te bewijzen.