Exploration Des Lesions Intracraniennes Par Les Isotopes Radio-Actifs : La Camma-Encephalocraphie

Summary

Gamma-encephalography is a new exploration method, introduced by Th. Planiol and based upon the study of the gamma-rays emitted outside the cranium by a radioisotope injected into the circulation.

The originality of this method consists in the fact that tracer substances gather in the lesions themselves, especially in space-occupying lesions that become radioactive foci, easy to detect at the level of the scalp.

This inoffensive and ambulatory method enables us not only to confirm the existence of a space-occupying intracranial lesion but also to ascertain its nature in most of the cases. Besides it supplies valuable topographic information and it gives a possibility of finding out the postoperative tumoral relapses.

The description of three personal cases illustrates the possibilities of this promising method.

Resume

La gamma-encéphalographie est une nouvelle méthode d’exploration neurologique, introduite par Th. Planiol et basée sur l’étude du rayonnement émis à l’extérieur de la boîte crânienne par un isotope radio-actif injecté dans la circulation énérale.

L’originalité de cette methode découle du fait que le traceur radio-actif se fixe dans les lésions expansives qui deviennent ainsi des foyers hyperradio-actifs décelables au niveau du scalp.

Cette méthode inoffensive et ambulatoire permet non seulement de con-firmer l’existence d’un processus expansif intrcrânien, mais encore d’en pré-ciser trés souvent la nature. Elle apporte en outre des renseignements topo-graphiques de valeur. Enfin, les récidives tumorales post-opératoires sont rapidement décelées.

La relation de trois cas personnels illustrent les possibilités de cette méthode d’avenir.

Samenvatting

De gamma-encephalografie is een nieuwe neurologische onderzoeks-methode door Th. Planiol ingevoerd. Ze berust op de studie van stralen uit-gezonden buiten de schedel door een radio-actief isotoop, dat in de bloeds-omloop werd ingespoten.

Het originele van deze methode bestaat hierin, dat de radio-actieve tracers zich op de laesies zelf fixeren, en wel bijzonder op de verdringende processen, die op deze wijze radio-actieve haarden worden, die men aan de oppervlakte van de schedel kan opsporen. Deze onschadelijke en ambulatoire methode stelt ons in staat niet alleen de aanwezigheid van een intracranieel verdringend proces aan te tonen, maar ook in de meeste gevallen de aard van het proces vast te stellen. Daarenboven verstrekt deze methode topogra-fische inlichtingen van grote waarde. Tenslotte maakt zc na een operatic het opsporen van recidieve mogelijk.

De beschrijving van drie gevallen, die wij persoonlijk hebben waargeno-men, illustreert de mogelijkheden van deze veelbelovende methode.