Summary
The platelets from patients with thromboembolism or from patients at high risk for atherosclerosis, appear to have an increased adhesiveness and a high sensitivity to various aggregating agents. Although other methods of investigating the platelet function are available (e.g. clot retraction, thromboelastography, the Chandler loop, the electrophoretic migration of platelets) they do not have the same analytical value and are less commonly used. According to recent studies and our own experience, measurement of the adhesiveness and aggregation of platelets are more selective and reproducible techniques which can reveal decisive information in the diagnosis of haemorrhagic disorders. Making use of crossed experiments made feasible by recent methods of separation and resuspension of platelets, one can now distinguish intrinsic platelet abnormalities from functional disorders due to plasmatic abnormalities. These new methods may also reveal important information on the behaviour of platelets from patients with thromboembolism and will help to define the real significance of pharmacologic agents which inhibit the aggregation of platelets in vitro and in animals.
Samenvatting
De bloedplaatjes van patiënten met tromboembolen of met hoge risikofactoren voor atheromatose blijken een verhoogde adhesiviteit en aggregatievermogen te hebben. Andere methoden om de funktie van de bloedplaatjes te bestuderen (o.m. de klonterretraktie, trombo-elastographie, de methode volgens Chandler, electrophorese van bloedplaatjes) hebben niet dezelfde analytische waarde en worden thans ook minder gebruikt. Volgens recente publicaties en eigen ervaring zijn de adhesiviteit- en aggregatietesten selektieve en vrij reproduceerbare methoden die bijdragen de diagnose van bloedingsziekten beter te preciseren. Aangezien de recente methoden voor scheiding en resuspensie van bloedplaatjes kruisproeven toelaten is het thans ook mogelijk het onderscheid te maken tussen intrinsieke bloedplaatjesstoornissen en funktionele afwijkingen t.g.v. abnormaliteiten in het plasma. De studie van de adhesiviteit en van de aggregatie van de bloedplaatjes laat toe partikuliere eigenschappen van de thrombocyten bij patiënten met tromboembolen vast testellen en zal ook helpen de klinische betekenis te preciseren van pharmaca die in vitro en bij proefdieren de aggregatie van bloedplaatjes remmen.