Aspect Rhumatismal De L'Artérite Giganto-Cellulaire; Sa Relation Avec La Pseudo-Polyarthrite Rhizomelique

Summary

Since the classic case described by Hutchinson in 1889, there have been numerous reports in the literature of giant-cell arteritis whose rheumatic effects resemble those of rhizomelic pseudo-polyarthritis or Forestier’s disease (usually called polymyalgia rheumatica in Anglo-Saxon literature).

The authors present a series of 7 elderly patients of whom 4 were afflicted with giant-cell arteritis and 3 with Forestier’s disease.

All these subjects showed fairly similar clinical and biological signs except in regard to the location and intensity of articular and muscular pain which tended to differ somewhat.

After reviewing the absolute criteria needed for a diagnosis of Horton’s disease, emphasis is laid on the frequency, intensity and location of rheumatic symptoms in this type of arteritis.

Finally, a discussion of the morbid relationship between Horton’s and Forestier’s diseases fails to settle the question of whether these are two different stages of development of a single disease or two distinctly separate diseases, one of which is malignant and the other benign.

Résumé

Depuis le cas princeps, décrit en 1889 par Hutchinson, la littérature a rapporté de nombreux cas d’anérite giganto-cellulaire dont l’expression rhumatismale se rapprochait de celle de la pseudo-polyarthrite rhizomélique ou Maladie de Forestier (polymyalgia rheumatica des Anglo-Saxons).

Les auteurs présentent une série de sept malades âgés dont quatre sont porteurs d’une artérite giganto-cellulaire et trois d’une maladie de Forestier.

Tous ces sujets manifestent des signes cliniques et biologiques assez semblables avec quelques différences en ce qui concerne la localisation et l’importance des douleurs articulaires et musculaires.

Après avoir revu les critères absolus nécessaires pour affirmer une maladie de Horion, l’accent est mis sur la fréquence, l’importance et la localisation de la symptomatologie rhumatismale dans ce type d’artérite.

Enfin, la discussion sur la parenté morbide des Maladies de Horton et Forestier ne permet pas de trancher la question de savoir s’il s’agit d’une même et seule affection à des stades différents d’évolution ou de deux affections nettement différentes, l’une maligne, l’autre bénigne.

Samenvatting

Sinds het eerste geval, door Hutchinson beschreven in 1889, vindt men in de litteratuur talrijke gevallen van giganto-cellulaire arteritis waarvan de reumatische tekens op deze van de rhizomelische pseudopolyarthritis of ziekte van Forestier lijkt (Polymyalgia Rheumatica van de engelse auteurs).

De auteurs stellen een reeks van zeven bejaarde patiënten voor, waarvan vier aan een giganto-cellulaire arteritis lijden en drie aan een ziekte van Forestier.

Al die patiënten vertonen vergelijkbare klinische en biologische tekens mits enkele verschilligheden aangaande de belangrijkheid en de localisatie van de gewrichts- en spierpijnen.

Na herziening van de criteria die absoluut noodzakelijk zijn om een ziekte van Horton te mogen vaststellen, wordt de aandacht getrokken op de frekwentie, de belangrijkheid en de localisatie van de reumatische symptomatologie in dat type van arteritis.

De discussie laat, ten slotte, niet toe vast te stellen of er een betrekking bestaat tussen de ziekten van Horton en Forestier, ofwel dat ze een en dezelfde ziekte uitmaken op verschillende evolutie-stadia, ofwel van twee aandoeningen helemaal verschillend : de ene kwaadaardig, de andere goedaardig.

Keywords:

• Artérite giganto-cellulaire
• Arthralgies
• Âge
• Pseudo-polyarthrite rhizomelique