Psychoanalytic perspectives on paraphilias and perversions

Abstract

Since Freud’s exposition of the nature of perversion in his seminal work, Three Essays on the Theory of Sexuality there has been a multitude of rich and varied explorations of human sexual fantasies and behaviours that are considered as perversions within the psychoanalytic literature. However, with more recent societal shifts towards the acceptance of sexual orientations and practices which would previously been categorized as deviant, perversion has become a pejorative term seen as stigmatizing and debasing those whose sexual preferences do not conform to the traditional norm. In this paper I argue that certain psychoanalytic concepts of perversion retain utility in how we might think about and help individuals whose sexual desires and practices cause distress to themselves and/or others, particularly in the realm of intimate relationships. Historical and contemporary theories about the nature and origins of perverse fantasies and behaviour are presented and explored, focusing on how perversion may be conceptualized as a defence against early anxieties and disturbances in the mother–infant relationship. Such ideas inform a psychoanalytic approach to the treatment of perversions, particularly in consideration of transference and countertransference dynamics. The ideas in this paper are based on my work at the Portman Clinic in London, UK.

Abstrakt:

Seid Freud's Darstellung der Natur der Perversion und in seiner Seminalarbeit, drei Aufsätze über die Theory der Sexualität, werden verschiedene und reiche Theorien über die Menschlichen Sexual Fantasien sowie Verhaltensweisen die in der Psychoanalytischen Literatur als Perverserionen anerkannt. Aber mit sozialen Veränderungen und wachsender Akzeptanz der sexualen Orientierung und Praktiken die früher als abweichend und pervers kategorisiert wurden, wird die Perversion nun zu einem abgewertetem Wort, dass auch stigmatisierend entwürdingend klingt für jene dessen sexuelle Vorstellungen nicht der Norm entsprechen. In diesem Aufsatz diskutiere Ich gewisse psychoanalytische Konzepte der Perversion die ihre Nützlichkeit behalten und uberlege wie wir Individuellen Menschen helfen koennen dessen sexuelle Begehren und Praktiken zu Stress fuer sich selber und andere Mitmenschen fuhren kann, vor allem im Berecih der intimen Beziehungen. Historische und momentaere Theorien ueber die Natur und der Herkunft der perversen Fantasien und Verhaltensweisen werden hier vorgestellt und diskutiert, mit einem Fokus ueber die Art und Weisen wie Perversionen konzeptualisiert werden als ein Abwehrmechanismus gegen fruehe Angstzustaende und Stoerungen in der Mutter-Kind Beziehung. Solche Ideen informieren eine Psychoanalytische Vorgehensweise zu der Behandlung der Perversionen, hauptsaechlich in Einbetracht der Dynamik im Bezug auf die Uebertragung und Gegenuebertragung. Die Ideen, die in diesem Aufsatz betrachten werden, stammen aus meiner Arbeit bei der Portman Klinik in London, Gross Britanien, UK.

Desde el momento en que Freud expuso la naturaleza de la perversión en su trabajo seminal ‘’Tres ensayos sobre la teoría de la Sexualidad’’,ha habido una multitud de variadas y ricas exploraciones de las fantasias y conductas sexuales del ser humano, las cuales han sido consideradas como perversiones en la literatura psicoanalítica. Sin embargo, los cambios sociales más recientes hacia la aceptación de orientaciones y prácticas sexuales que anteriormente se consideraban como desviaciones, han hecho que la perversión sea considerada actualmente como un término peyorativo que es visto como estigmatizador y devaluador hacia aquéllos cuyas preferencias sexuales no conforman ni se adaptan a las normas tradicionales. En este artículo se discute que ciertos conceptos psicoanalíticos como la perversión, conservan su utilidad en relación con la manera en que pensaríamos y ayudaríamos a las personas cuyos deseos y prácticas sexuales les causan angustia tanto a ellos como a otras personas, particularmente en el ámbito de las relaciones íntimas. Se presentan y se exploran las teorías pasadas y contemporáneas acerca de la naturaleza y el origen de fantasías y conductas perversas, focalizándonos en cómo la perversión puede ser conceptualizada como una defensa contra ansiedades tempranas y trastornos en la relación madre-infante. Tales ideas informan el método psicoanalítico en el tratamiento de las perversiones, principalmente considerando las dinámicas transferenciales y contra-transferenciales. Las ideas en este artículo están basadas en el material obtenido en mi trabajo en la Clínica Portman en Londres

Riassunto:

Dalle teorie di Freud sulla natura della perversione formulate nella sua opera fondamentale, Tre saggi sulla teoria della sessualità, vi è stata nella letteratura psicoanalitica una moltitudine di riflessioni su fantasie e comportamenti sessuali umani considerati come perversioni. Tuttavia, in seguito ai più recenti cambiamenti sociali inclini all'accettazione di orientamenti e pratiche sessuali che in precedenza erano stati classificati come devianti, la perversione è diventata un termine stigmatizzante e svilente coloro le cui preferenze sessuali non sono conformi alle norme tradizionali. In questo articolo sostengo che alcuni concetti psicoanalitici relativi alla perversione sono ancor oggi utili per il modo in cui possiamo pensare e aiutare le persone i cui desideri e pratiche sessuali causano angoscia a se stessi e/o agli altri, in particolare nell’ambito delle relazioni intime. Vengono quindi presentate ed esplorate le teorie classiche e contemporanee sulla natura e sulle origini delle fantasie e dei comportamenti perversi, focalizzandosi su come la perversione può essere concettualizzata come difesa contro le ansie e disturbi nella relazione madre-bambino. Tali idee supportano l’utilizzo di un approccio psicoanalitico alla cura delle perversioni, in particolare rispetto a dinamiche transferali e controtransferali. Le idee espresse in questo articolo sono basate sul lavoro dell’autore presso la Portman Clinic di Londra, nel Regno Unito.

Depuis la présentation freudienne de la perversion dans son œuvre fondatrice, Trois Essais sur la Théorie de la Sexualité, une multitude d’études riches et variées ont vu le jour dans la littérature psychanalytique portant sur les fantasmes sexuels et les comportements considérés comme des perversions. Pourtant, et malgré des changements sociétaux récents indiquant une acceptation des orientations et des pratiques sexuelles auparavant catégorisées comme déviantes, le terme de perversion est devenu un terme péjoratif considéré comme stigmatisant et dégradant pour qualifier ceux dont les préférences sexuelles ne sont pas conformes à la norme. Dans cet article, j’avance l’argument que certains concepts psychanalytiques de la perversion gardent leur utilité pour nous aider à penser et à aider les individus dont les désirs sexuels et les pratiques sont une source de détresse pour eux-mêmes et/ou pour les autres, en particulier dans le cadre des relations intimes

Από την έκθεση του Freud γύρω από τη φύση της διαστροφής στην επιδραστική εργασία του «Τρία δοκίμια για τη σεξουαλική θεωρία», έχει παρουσιαστεί μια πληθώρα πλούσιων και ποικίλων διερευνήσεων γύρω από τις ανθρώπινες σεξουαλικές φαντασιώσεις και συμπεριφορές οι οποίες χαρακτηρίζονται ως διαστροφές στη ψυχαναλυτική βιβλιογραφία. Ωστόσο, με την πιο πρόσφατη κοινωνική μεταστροφή προς την αποδοχή των σεξουαλικών προσανατολισμών και πρακτικών που μέχρι πρόσφατα κατηγοριοποιούνταν ως αποκλίνουσες, η διαστροφή αποτελεί πλέον έναν υποτιμητικό όρο που θεωρείται ότι στιγματίζει και υποτιμά τα άτομα των οποίων οι σεξουαλικές προτιμήσεις δεν ακολουθούν τις παραδοσιακές νόρμες.Σε αυτό το άρθρο, υποστηρίζω ότι ορισμένες ψυχαναλυτικές έννοιες για την διαστροφή διατηρούν τη χρησιμότητα για το πώς μπορεί να σκεφτόμαστε και να βοηθήσουμε άτομα των οποίων οι σεξουαλικές επιθυμίες και πρακτικές επιφέρουν δυσφορία σε αυτούς ή/και σε άλλους, ιδιαίτερα στο πεδίο των στενών σχέσεων. Ιστορικές και σύγχρονες θεωρίες γα τη φύση και την προέλευση των διεστραμμένων φαντασιώσεων και συμπεριφορών παρουσιάζονται και διερευνούνται, εστιάζοντας στο πως η διαστροφή μπορεί να γίνει αντιληπτή ως μια άμυνα προς πρώιμα άγχη και διαταραχές στη σχέση μητέρας-βρέφους. Αυτές οι ιδέες εμπλουτίζουν την ψυχαναλυτική προσέγγιση στη θεραπεία των διαστροφών ιδιαίτερα σε σχέση με τη δυναμική της μεταβίβασης και της αντιμεταβίβασης. Οι ιδέες σε αυτό το άρθρο βασίζονται στη δουλειά μου στην Κλινική Πόρτμαν στο Λονδίνο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Keywords:

• Paraphilia
• perversion
• psychoanalysis
• Portman Clinic

Hauptwörter:

• Psychoanalyse
• Perversion
• Paraphellie
• Klinik Portmann

Palabras clave:

• psicoanálisis
• perversión
• parafilia
• Clínica Portman

Parole chiave:

• Psicoanalisi
• Perversione
• Parafilia
• Portman Clinic

Mots-clés:

• psychanalyse
• perversion
• brève
• paraphilie
• Portman Clinic

Λέξεις-κλειδιά:

• ψυχανάλυση
• διαστροφή
• παραφιλία
• κλινική Portman

Notes

1. The Portman Clinic is based in North London, UK, and is part of the Tavistock and Portman NHS Foundation Trust.