![Sample our Education journals, sign in here to start your access, latest two full volumes FREE to you for 14 days]({"type":"image" , "src" : "/sda/5932/TOC-Subject-Sample-2021-Education.jpg"})
Abstract
Counsellors working with prisoners often listen to stories that are both stories of crime and stories of suffering. From a criminal justice perspective, the suffering of offenders is deliberately inflicted as punishment. From a counselling perspective, however, responding to the suffering of a client and even trying to relieve it is a basic ethical concern. So counsellors, working with offenders, may face the ethical question of how to integrate a response to the suffering of offenders with a response to crime, especially when confronted with stories of cruel, violent crimes. In this paper, it is argued that a narrative perspective on counselling offers a framework in which these responses may be integrated. Here, the principle of recognizing privileged authorship of persons is crucial. The concepts of ‘double listening for implicit others’ and ‘relationally rich stories’ are developed, which are based on concepts and ideas from narrative therapy. These serve as a first step of translating the narrative ethical framework to counselling practice.
Berater werden in der Arbeit mit Inhaftierten oftmals mit Erlebnissen konfrontiert, die einerseits Verbrechen, andererseits auch das eigene Leid(en) thematisieren. Aus Sicht des Strafvollzugs ist den Tätern letzteres durch das Strafmaß ganz bewusst auferlegt worden. Für den Berater hingegen ist das Eingehen auf das Leiden des Klienten und auch der Versuch einer Linderung ein ganz basales ethisches Anliegen. Berater können in diesem Zusammenhang durchaus mit der ethischen Frage konfrontiert werden, wie sie in ihrer Arbeit auf das Leid des Täters eingehen sollen, ohne dass dabei gleichzeitig das jeweils begangene Verbrechen in den Hintergrund gerät, insbesondere dann, wenn es sich um schwere Verbrechen handelt. In diesem Artikel wird die Auffassung vertreten, dass aus einer narrativen Perspektive auf Beratung heraus diese unterschiedlichen Erwiderungen wahrscheinlich verbunden werden können. Entscheidend hierfür ist die Berücksichtigung des Prinzips der privilegierten Autor- bzw. Urheberschaft von Personen. Dazu werden die Konzepte des „doppelten Zuhörens in Bezug auf implizit Andere“ sowie der „relational vielfältigen Erzählungen“ entwickelt, die auf den Konzepten und Begriffen der Narrativen Therapie aufbauen. Diese Konzepte dienen wiederum als erster Schritt in Richtung eines narrativ-ethischen Rahmens für die Beraterpraxis.
Los orientadores psicológicos que trabajan con prisioneros frecuentemente escuchan historias de crimen y de sufrimiento. Desde la perspectiva de la justicia criminal, el sufrimiento de los delincuentes es infligido deliberadamente como castigo. Sin embargo desde la perspectiva de la orientación psicológica, responder al sufrimiento del cliente e incluso tratar de aliviarlo es una preocupación ética básica. De modo que los orientadores psicológicos que trabajan con criminales deberán enfrentar la cuestión ética de cómo integrar una respuesta al sufrimiento del delincuente con una respuesta al crimen, especialmente en lo que se refiere a historias de crímenes violentos y crueles. En este artículo se discute que una perspectiva narrativa en la orientación psicológica ofrece un marco de trabajo en el cual estas respuestas pueden ser integradas. Aquí, el principio de reconocer la confidencialidad en relación con la autoría es fundamental. Se desarrollan los conceptos de ‘’doble escucha por otros implícitos’’ e ‘’historias relacionalmente detalladas’’ los cuales se basan en conceptos e ideas de la terapia narrativa y que sirven como un primer paso para traducir el marco ético narrativo en la práctica de la orientación psicológica.
I counsellor che lavorano con i detenuti spesso ascoltano storie che sono contemporaneamente storie di criminalità e storie di sofferenza. Nella prospettiva della giustizia penale, la sofferenza è intenzionalmente applicata ad autori di reato quale parte della punizione. Nella prospettiva consulenziale, tuttavia, sia cercare di alleviare la sofferenza di un cliente sia, se possibile, offrire soluzioni costituiscono preoccupazioni etiche di base. Pertanto i professionisti che lavorano con gli autori di delitti affrontano la questione etica dell’integrare la riduzione della sofferenza dei detenuti con la necessità di fronteggiare la criminalità, soprattutto i casi di crimini crudeli e violenti. In questo contributo si asserisce che una prospettiva narrativa offra l’opportunità di integrare entrambe queste posizioni. Cruciale è il principio di authorship privilegiata. Sono inoltre approfonditi i concetti di “doppio ascolto per l’altro implicito” e “storie relazionalmente ricche”, che si basano su nozioni e idee della terapia narrativa. Questi costituiscono il primo passo per trasformare la struttura narrativa relativa a temi etici in pratica di counselling.
Les psychologues travaillant avec les prisonniers entendent souvent des histoires qui sont à la fois des histoires de crimes et des histoires de souffrances. D'un point de vue judiciaire la souffrance est délibérément infligée aux délinquants sous la forme de la punition. D'un point de vue du soutien psychologique, par contre, répondre à la souffrance d'un client et même essayer de la soulager est un souci éthique de base. Ainsi les psychologues qui travaillent avec des délinquants peuvent faire face à la question éthique de l’intégration de la réponse à la souffrance des prisonniers et de la réponse au crime, en particulier lorsqu'ils sont confrontés à des histoires de crimes cruels et violents. Dans cet article, il est avancé qu'une perspective narrative sur le soutien psychologique offre un cadre au sein duquel ces réponses peuvent être intégrées. En effet le principe de reconnaissance du statut d’auteur privilégié des personnes est crucial. Les concepts de 'l'écoute double pour des autres implicites' et 'les histoires riches en matière de relation' sont développées et sont basées sur des concepts et des idées issues de la thérapie narrative. Elles constituent un premier pas dans la traduction du cadre éthique narratif à la pratique clinique.
Οι σύμβουλοι που εργάζονται με κρατούμενους συχνά ακούν ιστορίες που αποτελούν ταυτόχρονα ιστορίες εγκλήματος και πόνου. Από τη σκοπιά της ποινικής δικαιοσύνης, ο πόνος των παραβατών επιβάλλεται σκόπιμα ως τιμωρία. Από την πλευρά όμως της συμβουλευτικής, η ανταπόκριση στον πόνο ενός πελάτη και η προσπάθεια να ανακουφιστεί ο πελάτης από αυτόν αποτελεί ζήτημα ηθικής. Έτσι, οι σύμβουλοι που εργάζονται με παραβάτες μπορεί να έρθουν αντιμέτωποι με το ηθικό πρόβλημα πώς να συνδυάσουν μια απόκριση στον πόνο των παραβατών με μια απόκριση στο έγκλημα που έχουν διαπράξει, ιδιαίτερα όταν έρχονται αντιμέτωποι με ιστορίες σκληρών και βίαιων εγκλημάτων. Στον παρόν άρθρο υποστηρίζεται ότι η αφηγηματική οπτική στη συμβουλευτική προσφέρει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να συνδυαστούν αυτές οι αποκρίσεις. Εδώ, η αρχή της αναγνώρισης της προσωπικής κυριότητας του ατόμου θεωρείται θεμελιώδης. Αναπτύσσονται οι έννοιες της «διπλής ακρόασης για τους υπονοούμενους άλλους» και οι «σχεσιακά πλούσιες ιστορίες», οι οποίες βασίζονται σε έννοιες και σε ιδέες από την αφηγηματική θεραπεία. Αυτές χρησιμεύουν ως πρώτο βήμα στη «μετάφραση» του αφηγηματικού ηθικού πλαισίου στη συμβουλευτική πρακτική.