![Sample our Behavioral Sciences journals, sign in here to start your access, latest two full volumes FREE to you for 14 days]({"type":"image" , "src" : "/sda/110801/TOC-Subject-Sample-2021-Behavioral-Sciences.jpg"})
Abstract
Eating disorders (EDs) have become one of the biggest mental-health problems in the last decades, especially among youth and women. The present study aims to analyse the suitability of Prochaska and DiClemente’s Transtheoretical Model of Change when applied to the living experiences of people diagnosed with ED and their carers. For this purpose, we applied a narrative biographic approach to the ways in which people face their problems and vital development in the ED domain. Through the narrative analysis of these autobiographies, we aimed to study the patients’ own notions of ‘change’, ‘problem’ and ‘vital trajectory’. We focused on five autobiographic interviews of persons diagnosed as ED (four women and a man). The analysis yields three discourses which organize and give sense to our participants’ vital transitions: a discourse of functional adaptation to events and experiences; one that pays attention to random events and people entering your life; and one that has the personal initiative and agency of an individual agent at its core. It also illuminates particular ways of understanding determination, contemplation and pre-contemplation. These ways of understanding change are shown to extend the possible ways of thinking about people’s lives and ED patients’ perspectives.
Essstörungen (ES) haben sich in den letzten Jahrzenten faktisch zu einem der größten psychischen Störungsbilder entwickelt, vor allem unter Jugendlichen und Frauen. Die vorliegende Studie untersucht, inwiefern sich das von Prochaska & DiClementes (1983) entwickelte „Transtheoretische Modell“ (TMC) für die Analyse der bislang gemachten Erfahrungen von Menschen mit ES und ihren Betreuern eignet. Zu diesem Zweck haben wir einen narrativ-biografischen Ansatz ausgewählt, um mithilfe dessen den verschiedenen Wegen nachzuspüren, wie Menschen ihrer Essstörungs-Problematik begegnen und sich, in Anbetracht dessen, deren weitere Entwicklung gestaltet hat. Mithilfe der narrativen Analyse dieser Biografien zielten wir auf die den Klienten je eigenen Vorstellungen von „Veränderung“, „Problemen“ und „vitaler Verlaufskurve“. Die autobiografischen Interviews umfassen fünf Personen mit Essstörungen (vier Frauen und ein Mann). Die Untersuchung konnte drei Diskurse ausmachen, die die (weitere) Entwicklung der Klienten strukturieren und für sie Sinn ergeben: Einen Diskurs der funktionalen Anpassung an Ereignisse und Erfahrungen; ein zweiter, der auf zufällige Ereignisse und Menschen, die in deren Leben eintreten, abstellt. Im Mittelpunkt des dritten Diskurses stehen die Handlungsfähigkeit und Eigeninitiative des Aktors. Die Untersuchung erläutert darüber hinaus bestimmte Verständnisweisen von Entschlossenheit, Reflexion und „Vorüberlegungen“. Diese Formen des Verständnisses von Veränderungen werden aufgezeigt, um die vorhandenen Vorstellungen über das Leben anderer Menschen und die bislang verfügbaren Sichtweisen von Klienten mit Essstörungen zu erweitern.
Los trastornos de la alimentación se han convertido en uno de los mayores problemas en el campo de la salud mental durante las últimas décadas, especialmente entre los jóvenes y las mujeres. El objetivo del presente estudio es analizar si el Modelo de Cambio Transteórico de Prochaska y Di Clemente (1983), es adecuado para ser aplicado al estudio de las experiencias vividas por personas que han sido diagnosticadas con trastornos de la alimentación y a las personas que cuidan de ellos. Se aplicó un método biográfico narrativo para estudiar la manera en que las personas enfrentan sus problemas y su desarrollo vital en la esfera de los trastornos de la alimentación. A través del análisis narrativo de estas autobiografías nos propusimos estudiar las nociones de ‘’cambio’’, ‘’problema’’ y ‘’trayectoria vital’’ en los propios pacientes. Nos focalizamos en cinco entrevistas autobiográficas con personas diagnosticadas con trastornos de la alimentación (cuatro mujeres y un hombre). El análisis produjo tres discursos que organizan y dan sentido a las transiciones vitales en nuestros participantes: 1, adaptación funcional a eventos y experiencias; 2, atención a eventos imprevistos y a personas que vienen a formar parte sus vidas y 3, iniciativa personal y modo de operar como centro en la vida del individuo. Pudimos apreciar formas particulares para entender determinación, contemplación y pre-contemplación. Estas formas de comprender el cambio parecen extender las posibles formas en que pensamos acerca de la vida de las personas y las perspectivas de los pacientes con trastornos de la alimentación.
Negli ultimi decenni i Disturbi del Comportamento Alimentare (ED) sono diventati uno dei più grandi problemi di salute mentale, in particolare tra i giovani e le donne. Il presente studio si propone di analizzare l'idoneità del Modello Transteorico sul cambiamento (TMC di Prochaska & Di Clemente (1983)) ad essere applicato alle esperienze di vita delle persone con diagnosi di ED e a chi di loro si prende cura. A questo scopo, abbiamo utilizzato un approccio biografico narrativo per analizzare il modo in cui le persone affrontano i loro problemi e i cambiamenti della vita in presenza di ED. Attraverso l'analisi narrativa di queste autobiografie, ci siamo proposti di studiare le nozioni che i pazienti hanno di 'cambiamento', 'problema' e 'traiettoria di vita'. Ci siamo focalizzati i sulle interviste autobiografiche di cinque soggetti (quattro donne e un uomo) con diagnosi di ED. L'analisi conduce a tre tipologie di discorso che organizzano e danno senso alle transizioni dei soggetti considerati: un discorso di adattamento funzionale a eventi ed esperienze; uno che pone attenzione a eventi casuali e persone che entrano nella vita del soggetto; uno che pone l'iniziativa personale e un singolo agente al suo centro. Si chiariscono anche particolari modalità di comprendere la determinazione, la contemplazione e la pre-contemplazione. Queste concezioni relative al cambiamento sono state presentate al fine di ampliare il modo di pensare alla vita delle persone con ED e alle loro prospettive.
Depuis quelques dizaines d’années, les troubles du comportement alimentaire (ED) sont devenus l’un des problèmes principaux de santé mentale, en particulier chez les jeunes et les femmes. Cette étude a pour objectif d’analyser la pertinence du modèle trans-théorique du changement (TMC) de Prochaska & DiClemente´s (1983) lorsqu’il est appliqué à l’expérience vécue des personnes diagnostiquées avec des ED ainsi que celle de ceux qui prennent soin d’eux. A cet effet, nous avons adopté une approche narrative biographique de la façon dont les gens font face à leurs problèmes et aux développements cruciaux dans le domaine des ED. A travers l’analyse narrative de ces autobiographies, notre objectif était d’étudier les notions que les patients ont eux-mêmes du ‘changement’, du ‘problème’ et de la ‘trajectoire vitale’. Nous nous sommes concentrés sur cinq interviews autobiographiques de personnes diagnostiquées avec un ED (quatre femmes et un homme). L’analyse a donné trois discours qui organisent et donnent sens aux transitions vitales de nos participants : un discours d’adaptation fonctionnelle aux évènements et aux expériences ; un autre qui est attentif aux évènements dus au hasard et aux gens qui entrent dans votre vie ; et un dernier centré sur l’initiative et la capacité d’action des agents individuels. L’analyse met également en lumière les façons particulières de comprendre la détermination, la réflexion et la pré-réflexion. Nous montrons que ces façons de considérer le changement prolongent les façons déjà existantes de comprendre la vie des gens et les perspectives des patients.
Οι Διαταραχές στην πρόσληψη τροφής (ΔΠΤ) έχουν γίνει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα ψυχικής υγείας τις τελευταίες δεκαετίες, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων και των γυναικών. Η παρούσα μελέτη στοχεύει να αναλύσει την καταλληλότητα του Διαθεωρητικού Μοντέλου της Αλλαγής (TMC) των Prochaska & DiClemente (1983), όταν εφαρμόζεται στις εμπειρίες της ζωής των ανθρώπων που διαγιγνώσκονται με ΔΠΤ και των φροντιστών τους. Για το σκοπό αυτό, εφαρμόσαμε μια αφηγηματική βιογραφική προσέγγιση για να μελετήσουμε τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και την ανάπτυξη της ζωής τους στον τομέα των ΔΠΤ. Μέσα από την αφηγηματική ανάλυση αυτών των αυτοβιογραφιών, στόχος μας ήταν να μελετήσουμε τις αντιλήψεις των ίδιων των ασθενών για την «αλλαγή», το «πρόβλημα» και «την πορεία της ζωής». Επικεντρωθήκαμε σε πέντε αυτοβιογραφικές συνεντεύξεις με ανθρώπους που είχαν διάγνωση ΔΠΤ (τέσσερις γυναίκες και ένας άνδρας). Η ανάλυση ανέδειξε τρία συστήματα λόγου, που οργανώνουν και νοηματοδοτούν τις μεταβάσεις της ζωής των συμμετεχόντων μας: το λόγο της λειτουργικής προσαρμογής σε γεγονότα και εμπειρίες, το λόγο που εστιάζει σε τυχαία γεγονότα και τους ανθρώπους που εισέρχονται ζωή και αυτόν που ενέχει στη βάση του την προσωπική πρωτοβουλία και κυριότητα του ατόμου. Επιπλέον, η ανάλυση αναδεικνύει ιδιαίτερους τρόπους κατανόησης των σταδίων του προσδιορισμού, του προ-συλλογισμού και του συλλογισμού. Αυτοί οι τρόποι κατανόησης της αλλαγής φαίνεται να επεκτείνουν τους πιθανούς τρόπους προσέγγισης της ζωής των ανθρώπων και των οπτικών των ασθενών με ΔΠΤ.
Acknowledgements
We are grateful to the nine participants who contributed their time and intimacy to this study, and to Isabel Quiñones, who interviewed two of them. This study is part of the project Discourses of body image in population with and without an Eating Disorder Diagnosis, partially funded by a research grant from the University of Castilla-La Mancha through 2010.
Disclosure statement
No potential conflict of interest was reported by the authors.
Notes
1. In the excerpts, numbers between brackets indicate pauses in seconds.