![Sample our Behavioral Sciences journals, sign in here to start your access, latest two full volumes FREE to you for 14 days]({"type":"image" , "src" : "/sda/110801/TOC-Subject-Sample-2021-Behavioral-Sciences.jpg"})
Abstract
Psychological distress, trauma histories and intra-family conflict are strongly implicated in the pathways towards homelessness. For many also, homelessness in itself may constitute a trauma – extending, deepening and complicating the person’s existing distress. In the context of policy prioritising housing-led service provision, this study examines homeless individual’s lived experiences of home across their lives. Semi-structured interviews were conducted with 10 residents in a supported accommodation service for homeless individuals. Interview transcripts were analysed using interpretative phenomenological analysis (IPA). (Inserted:) Three super-ordinate themes emerged relating to the experience of the first home as a ‘non-home’, the continuing repeating of the past in the present and the desire for and attempts to bring about a new start in their lives. These themes and the links between them are discussed with particular reference to object relations and attachment theory and the concept of cumulative trauma.
Aflicción psicológica, historias de traumas y conflictos intrapersonales están fuertemente implicados en el camino hacia convertirse en un ‘’sin hogar’’. Para algunos, este hecho ya constituye un trauma, extendiéndose, profundizándose y complicando el ya existente . En el contexto de la política de priorización de la provisión de hogares, este estudio examina individuos sin hogar y sus experiencias relacionadas con esta situación a través de sus vidas. Se condujeron diez entrevistas semi-estructuradas a diez residents en domicilios financiados por el servicio de provisión de viviendas. Se utilizó análisis interpretativo fenomenológico (AIF) para analizar los datos. Emergieron tres temas importantes relacionados con: la experiencia del primer domicilio como ‘’no hogar’’; la continua repetición del pasado en el presente y el deseo y los intentos de comenzar una nueva etapa en sus vidas. Se discuten estos temas y sus relaciones entre ellos con referencia particular a la teoría de relaciones objetales y de apego y el concepto de trauma acumulativo.
Disagio psicologico, storie di traumi e conflitti intra-familiare sono fortemente implicati nei percorsi dei senzatetto. Per molti di questi, anche essere senza fissa dimora può costituire un trauma, amplificando, aumentando e complicando il disagio della persona. Nel quadro della politica che privilegia la fornitura di servizi, questo studio esamina le esperienze di casa vissute dai senza tetto nella loro vita. Interviste semi-strutturate sono state condotte con 10 residenti in un servizio di alloggio-supportato per le persone senza fissa dimora. Le trascrizioni delle interviste sono state analizzate utilizzando l’Analisi interpretativa fenomenologica (IPA). Tre temi sovraordinati sono emersi in relazione all'esperienza della prima casa come un "non-casa", la continua reiterazione del passato nel presente e il desiderio e il tentativo di un nuovo inizio di vita. Questi temi e le loro connessioni sono discussi con particolare riferimento alle relazioni oggettuali, alla teoria dell'attaccamento e al concetto di trauma cumulativo.
La détresse psychologique, les histoires traumatiques et les conflits intrafamiliaux sont fortement en cause lorsqu’on étudie le parcours des sans-logis. Pour beaucoup, également, la perte de logement constitue un trama en soi – accroissant, aggravant et compliquant la détresse déjà existante du sujet. Dans un contexte où les politiques sont en priorité orientées vers le relogement, cette étude examine les expériences vécues d’individus sans abri du logement au cours de leurs vies. Des entretiens semi-directifs ont été menés avec 10 résidents de foyers sociaux réservés aux personnes sans domicile fixe. Les transcriptions des entretiens ont été analysées utilisant la méthode IPA (Interpretative Phenomenological Analysis). Trois thèmes principaux ont émergé en relation avec l’expérience du premier foyer comme un ‘non-foyer’, une répétition du passé dans le présent et du désir et des tentatives pour prendre un nouveau départ dans la vie. Ces thèmes ainsi que les liens entre eux sont discutés avec une référence particulière à la relation d’objet et à la théorie de l’attachement, ainsi qu’au concept de trauma cumulatif.
Περίληψη
Η ψυχολογική δυσφορία, οι ιστορίες τραύματος και οι ενδο-οικογενειακές συγκρούσεις εμπλέκονται σημαντικά στην πορεία προς την απώλεια της στέγης. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις η έλλειψη στέγης μπορεί καθαυτή να αποτελεί τραύμα, εντείνοντας, βαθαίνοντας και περιπλέκοντας την ήδη υπάρχουσα ψυχική δυσφορία του ατόμου. Στο πλαίσιο της πολιτικής που ιεραρχεί ως προτεραιότητα την παροχή υπηρεσιών στέγασης, η παρούσα μελέτη εξετάζει την εμπειρία του «οίκου» των αστέγων καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Διεξήχθησαν ημιδομημένες συνεντεύξεις με 10 άτομα που διαβίωναν σε υποστηριζόμενες δομές στέγασης για αστέγους. Οι απομαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις αναλύθηκαν σύμφωνα με την Ερμηνευτική Φαινομενολογική Ανάλυση (ΕΦΑ). (Παρεμβάλλονται :) Προέκυψαν τρία κύρια θέματα που συνδέονται με την εμπειρία του πρώτου σπιτιού ως «μη-οίκου», την επανάληψη του παρελθόντος στο παρόν, και την επιθυμία και την απόπειρα για μια νέα αρχή στη ζωή. Αυτά τα θέματα και οι μεταξύ τους συνδέσεις συζητούνται με ιδιαίτερη αναφορά στις αντικειμενότροπες σχέσεις και στη θεωρία της προσκόλλησης, καθώς και στην έννοια του αθροιστικού τραύματος.
Palabras clave:
Parole chiave:
Mots-clés:
Λέξεις- κλειδιά: