Psychoanalytic inpatient psychotherapy of depression – Two naturalistic samples throughout the course of a decade

Abstract

Background: While the general effectiveness of psychodynamic inpatient psychotherapy has been established, very few studies have specifically investigated the effectiveness of psychodynamic inpatient treatment of depression, though depressed patients represent the largest group of inpatients.

Method : This study investigated two naturalistic samples of depressed patients regarding treatment outcome as well as clinical and treatment characteristics. Patients were treated in a psychoanalytical psychosomatic hospital unit. Data was collected from 2000 to 2002 (N=234) and from 2008 to 2010 (N=514). Data was acquired at admission and discharge.

Results: The findings reveal high pre-post effect sizes for symptom reduction (SCL-90-R), general functioning (GAF) and medium changes of interpersonal problems (IIP). The improvement on the IIP was significantly higher for patients with comorbid personality disorder. Based on therapist ratings, the sample treated from 2008-2010 showed higher levels of impairment on several levels: chronic, complex, functional (GAF) and structural (OPD).

Conclusion: Findings indicate that patients show substantial short-term benefit following psychoanalytic inpatient psychotherapy, as practiced under naturalistic conditions. Open questions remain regarding the long-term nature of these benefits and the possible influence of placebo-effects.

Hintergrund: Wahrend die allgemeine Effizienz von inpatient psychodynamischer psychotherapy bereits dargestellt wurde, haben sehr wenige Studien die Effizienz von psychodynamischer Behandlung von Depression inpatienten spezifisch erforscht

Methode: Diese Studie erforschte das Therapieergebnis von zwei naturalistischen Muster von depressiven Patienten, sowie als auch als klinische und Behandlung Charakteristiken. Patienten die in einem psychoanalytischen, psychosomatischen Krankenhaus behandelt wurden. Fakten wurden gesammelt von 2000 bis 2002 (N=234) und von 2008 bis 2010 (N=514). Fakten wurden erworben beim Eintritt und bei der Entlassung.

Ergebnisse: Die Funde demonstrieren hohe vor und nach Effektfakten für die Vermienderung der Symptome (SCL-90-R), generelles funktionieren (GAF) und halbwertige Veränderungen von interpersonellen Problemen (IIP). Die Verbesserung von den IIP war grundsätzlich höher für Patienten mit komorbider Persönlichkeitsstörung. Dank der Therapeutenbewertungen, zeigen die Daten der 2998-2010 behandelten höhere Niveaus an Störungen in verschieden Ansichtsformen: Kronische, komplexe, funktional (GAF) und strukturell (OPD).

Konklusionen: Ergebnisse zeigen dass Patienten deutlich kurzfristige Besserungen erwiesen nach einer psychoanalytischen inpatient Psychotherapie, so praktiziert wie unter natürlichen Umständen. Offene Fragen verbleiben

Bases: Aunque la efectividad general de la psicoterapia psicodinámica en pacientes hospitalizados ha sido establecida, han habido pocos estudios que investiguen dicha efectividad en pacientes hospitalizados, aunque los pacientes deprimidos representan el mayor grupo de éstos.

Método: Este estudio investigó dos muestras naturalísticas de pacientes deprimidos en relación con los resutados del tratamiento así como también las características del mismo. Los pacientes fueron tratados en una unidad somato-psicoanalítica en un hospital. Se recogió información desde 2000 hasta 2002 (N = 234) y desde 2008 hasta 2010 (N = 514). Se registó información al momento del ingreso y al momento de salida del hospital.

Resultados: estos revelan un alto número de pre- y post- (SCL-90-2), funcionamiento general (FG) y cambios medianos en interpersonales problemas(PIP). La mayoría de los PIP fue significativamente mayor en pacientes con trastornos co-mórbidos de personalidad. Basados en las evaluaciones de los terapeutas, la muestra tratada desde 2008 hasta 2010 mostró altos niveles de disfunción a diversos niveles: crónico, complejo, functional (FG) y estructural (OPD).

Conclusión: Los resultados indican que los pacientes obtienen un beneficio substancial a corto plazo después del tratamiento con psicoterapia psicoanalítica dentro del hospital, practicado bajo condiciones naturalísticas. Se cuestiona el beneficio de este tratamiento a largo plazo y la possible influencia de placebos.

Mentre è stata stabilita l'efficacia generale della psicoterapia ospedaliera psicodinamica, pochissimi studi hanno indagato in modo specifico l'efficacia del trattamento psicodinamico della depressione nei ricoverati, sebbene i pazienti depressi rappresentino il più grande gruppo di pazienti ospedalizzati.

Metodo: Questo studio ha studiato due campioni di pazienti depressi riguardo all'esito del trattamento, nonché alle caratteristiche cliniche e di trattamento. I pazienti sono stati trattati in una unità ospedaliera ad approccio psicosomatico psicoanalitico. I dati sono stati raccolti dal 2000 al 2002 (N = 234) e dal 2008 al 2010 (N = 514). I dati sono stati acquisiti all'ammissione e allo scarico.

Risultati: I risultati mostrano un elevato effetto del trattamento, con riduzione dei sintomi (SCL-90-R), miglioramento del funzionamento generale (GAF), mentre risultano cambiamenti di media importanza per i problemi interpersonali (IIP). Il miglioramento negli IIP è stato significativamente più elevato per i pazienti con comorbilità per i disturbi di personalità. Sulla base delle graduatorie del terapeuta, il campione trattato dal 2008-2010 ha mostrato livelli più elevati di compromissione a diversi livelli: cronico, complesso, funzionale (GAF) e strutturale (OPD).

Conclusioni: i risultati indicano che i pazienti presentano apprezzabili benefici a breve termine in seguito ad una psicoterapia psicoanalitica in ospedale. Rimangono aperte domande riguardo alla natura a lungo termine di questi benefici e alla possibile influenza degli effetti placebo.

Contexte: Bien que l’efficacité générale de la psychothérapie psychodynamique pour des patients hospitalisés ait été établie, peu d’études se sont spécifiquement intéressées à l’efficacité du traitement psychodynamique dans le cadre des hospitalisations pour dépression alors que les patients dépressifs constituent le groupe le plus important des hospitalisations.

Méthode: Cette étude a investigué deux échantillons naturalistes de patients dépressifs quant aux résultats du traitement mais également quant aux caractéristiques cliniques et du traitement. Les patients étaient traités au sein d’un service d’hôpital de psychosomatique psychanalytique. Les données ont été recueillies entre 2000 et 2002 (N=234) et entre 2008 to 2010 (N=514). Les données ont été collectées à l’admission et la sortie.

Résultats: Les résultats révèlent des ampleurs d’effets élevées pré-post en ce qui concerne la réduction des symptômes (SCL-90-R), le fonctionnement général (GAF) ainsi que les changements moyens quant aux problèmes interpersonnel (IIP). L’amélioration des IPP était significativement plus élevée chez les patients avec un trouble comorbide de la personnalité. Selon les évaluations des thérapeutes, l’échantillon traité entre 2008 to 2010 présentait de plus hauts niveaux de détériorations sur plusieurs plans : chronique, complexe, fonctionnelle (GAF) et structurale (OPD).

Conclusion: Les résultats indiquent qu’il y a un bénéfice substantiel à court terme pour les patients ayant reçu une psychothérapie psychanalytique dans le cadre d’une hospitalisation, pratiquée dans des conditions naturalistes. Des questions ouvertes subsistent en ce qui concerne la nature long-terme de ces bénéfices et la possible influence des effets placebo.

Περίληψη: Θεωρητικό υπόβαθρο: Παρά την εδραίωση της αποτελεσματικότητας της ψυχοδυναμικής ενδονοσοκομειακής θεραπείας, πολύ λίγες έρευνες έχουν συγκεκριμένα μελετήσει την αποτελεσματικότητα της ψυχοδυναμικής ενδονοσοκομειακής θεραπείας στην κατάθλιψη, παρόλο που οι καταθλιπτικοί ασθενείς αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό νοσηλευόμενων ασθενών.

Μέθοδος: Αυτή η έρευνα εξέτασε δύο νατουραλιστικά δείγματα καταθλιπτικών ασθενών αναφορικά με το θεραπευτικό αποτέλεσμα και τα κλινικά και θεραπευτικά χαρακτηριστικά. Οι ασθενείς ακολουθούσαν θεραπεία σε μια ψυχαναλυτική ψυχοσωματική νοσοκομειακή κλινική. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μεταξύ του 2000 και του 2002 (N=234) και από το 2008 έως το 2010 (N=514). Τα δεδομένα συλλέχθηκαν κατά την εισαγωγή και την λήξη της νοσηλείας.

Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν υψηλό ποσοστό μείωσης των συμπτωμάτων πριν και μετά τη θεραπεία (SCL-90-R), στη συνολική λειτουργικότητα (GAF) και μέτριες αλλαγές στις διαπροσωπικές δυσκολίες (IIP). Η βελτίωση στις διαπροσωπικές δυσκολίες ήταν σημαντικά πιο υψηλή στους ασθενείς με συννοσηρότητα διαταραχής προσωπικότητας. Με βάση την αξιολόγηση των θεραπευτών, το δείγμα σε θεραπεία κατά το διάστημα 2008-2010 παρουσίασε υψηλότερο βαθμό δυσκολιών σε διάφορα επίπεδα: χρόνια, σύνθετα, λειτουργικά (GAF) και δομικά (OPD).

Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι ασθενείς παρουσιάζουν σημαντικό βραχυπρόθεσμο όφελος παρακολουθώντας ψυχαναλυτική ενδονοσοκομειακή ψυχοθεραπεία, όταν αυτή υλοποιείται σε νατουραλιστικές συνθήκες. Παραμένουν ανοιχτά τα ερωτήματα γύρω από τη μακροχρόνια φύση αυτών των οφελών και την πιθανή επίδραση του φαινομένου της εικονικής θεραπείας.

Keywords:

• Depression
• psychoanalytic psychotherapy
• inpatient psychotherapy
• naturalistic intervention study
• level of structural integration of self
• personality disorder

Hauptwörter:

• Depression
• Psychoanalytische psychotherapie
• interne Patientpsychotherapie
• Natur Niveu von struktureller Integration des Selbst
• Persönlichkeitsstörung

Palabras clave:

• depresión
• psicoterapia psicoanalítica
• psicoterapia con pacientes hospitalizados
• estudio de intervención naturalística
• nivel de integración estructural del self
• trastornos de personalidad

Parole chiave:

• Depressione
• psicoterapia psicoanalitica
• psicoterapia ospedaliera
• studio di intervento naturalistico
• livello di integrazione strutturale del sé
• disturbo della personalità

Mots-clés:

• Psychothérapie psychanalytique
• Psychothérapie en hospitalisation
• Etude d’une intervention Naturaliste
• Niveau d’Intégration Structurale du Self
• trouble de la Personnalité

Λέξεις-κλειδιά:

• Κατάθλιψη
• Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία
• Ενδονοσοκομειακή Ψυχοθεραπεία
• Επίπεδο της Δομικής Ενσωμάτωσης του Εαυτού
• Διαταραχή Προσωπικότητας

Acronyms:

• PIP: Psychodynamically oriented inpatient psychotherapy
• PD: personality disorder
• SCL: German version of the Symptom Checklist-90-Revised
• SCL-D: SCL Depression Scale
• IIP: Inventory of Interpersonal Problems
• GAF: Global assessment of functioning
• OPD: Operationalized psychodynamic diagnostics
• OPD-LSIA: OPD-level of structural integration axis