The private life of meaning - some implications for psychotherapy and psychotherapeutic research

ABSTRACT

This article outlines differences between phenomenology and method, with implications for psychotherapy and psychotherapeutic research. Drawing on a study exploring how mental health nurses are therapeutic, we focus on how taking experience seriously is encouraged through being phenomenological. We look at how research method and theory – and fixed beliefs or ideas – tend to constrict language, so that personal (sensual) meaning is lost or curtailed. Being phenomenological instead ‘opens up’ language and consequently meaning, in an act of truthfulness through speaking one’s experience, which we see as both psychotherapeutic and a valid form of research.

ABSTRAKT

Dieser Artikel beschreibt die Unterschiede zwischen Phänomenologie und Methode mit Auswirkungen auf die Psychotherapie und die psychotherapeutische Forschung. Ausgehend von einer Studie, in der untersucht wird, wie Krankenschwestern im Bereich der psychischen Gesundheit therapeutisch sind, konzentrieren wir uns darauf, wie die Ernsthaftigkeit von Erfahrungen durch phänomenologische Aspekte gefördert wird. Wir untersuchen, wie Forschungsmethode und -theorie - und feste Überzeugungen oder Ideen - dazu neigen, die Sprache einzuschränken, so dass die persönliche (sinnliche) Bedeutung verloren geht oder eingeschränkt wird. Phänomenologisch zu sein, öffnet stattdessen die Sprache und folglich die Bedeutung in einem Akt der Wahrhaftigkeit durch das Sprechen der eigenen Erfahrung, die wir sowohl als psychotherapeutische als auch als gültige Form der Forschung betrachten.

RESUMEN

Este artículo describe las diferencias entre la fenomenología y el método, con implicaciones para la psicoterapia y la investigación psicoterapéutica. Basándonos en un estudio que explora cómo la enfermería de salud mental es terapéutica, nos enfocamos en cómo se fomenta tomar en serio la experiencia por ser fenomenológico. Vemos cómo el método y la teoría de la investigación, y las creencias o ideas fijas, tienden a restringir el lenguaje, de modo que el significado personal (sensual) se pierde o se reduce. Ser fenomenológico, en cambio, “abre” el lenguaje y, en consecuencia, significa, en un acto de veracidad a través de hablar de la propia experiencia, que vemos como psicoterapéutico y como una forma válida de investigación.

ASTRATTO

Questo articolo delinea le differenze tra fenomenologia e metodo, con implicazioni per la psicoterapia e la ricerca sulle psicoterapie. Attingendo a uno studio che esplora come le cure per la salute mentale possano essere terapeutiche, ci concentriamo su come l'esperienza possa divenire più seria se incoraggiata dall'essere impostata fenomenologicamente. Osserviamo come il metodo e gli approcci teorici della ricerca - e le credenze o idee fisse ad essa relative - tendano a restringere il linguaggio, in modo che il significato personale (sensoriale) venga perso o limitato. L’approccio fenomenologici invece “apre” il linguaggio e di conseguenza amplifica la veridicità attraverso il dare parola sulla propria esperienza, sia all’interno della psicoterapia sia nella ricerca.

Cet article précise les différences entre phénoménologie et méthode, ainsi que les implications pour la psychothérapie et la recherche psychothérapeutique. À partir d’une étude explorant la façon dont les infirmiers psychiatriques sont thérapeutiques, nous nous concentrerons sur le fait qu’être phénoménologique encourage à considérer l’expérience sérieusement.

Nous verrons comment la méthode de recherche et la théorie – ainsi que les croyances ancrées et les idées – ont tendance à restreindre le langage et faire que le sens personnel (sensuel) est perdu ou entravé. Être phénoménologique, au contraire, ouvre le langage et conséquemment le sens, dans un acte de véracité par l’évocation de l’expérience d’une personne, que nous considérons à la fois comme une thérapeutique et comme une forme de recherche valide.

Περίληψη

Το παρόν άρθρο περιγράφει τις διαφορές ανάμεσα στην φαινομενολογία και στη μέθοδο με τις προεκτάσεις τους στη ψυχοθεραπεία και στην ψυχοθεραπευτική έρευνα. Αντλώντας από μια έρευνα που διερευνά πώς οι νοσηλευτές ψυχικής υγείας λειτουργούν θεραπευτικά, εστιάζουμε στο πως το να αντιμετωπίζουμε σοβαρά την εμπειρία ενισχύεται μέσα από το να υιοθετούμε την φαινομενολογική οπτική. Εξετάζουμε πως η ερευνητική μέθοδος και θεωρία-και οι σταθερές πεποιθήσεις και ιδέες-τείνουν να συμπυκνώνουν τη γλώσσα με αποτέλεσμα το προσωπικό νόημα να χάνεται ή να περιορίζεται. Αντίθετα, το να υιοθετούμε τη φαινομενολογική οπτική διευρύνει τη γλώσσα και συνεπώς το νόημα σε μια πράξη αλήθειας μέσα από το να μιλούμε για την εμπειρία κάποιου, το οποίο θεωρούμε ταυτόχρονα ψυχοθεραπευτικό, αλλά και έγκυρη μορφή έρευνας.

KEYWORDS:

• Phenomenology
• psychotherapy
• research
• method
• meaning
• truthfulness

SCHLÜSSELWÖRTER:

• Phänomenologie
• Psychotherapie
• Forschung
• Methode
• Bedeutung
• Wahrhaftigkeit

PALABRAS CLAVE:

• fenomenología
• psicoterapia
• investigación
• método
• significado
• veracidad

PAROLE CHIAVE:

• fenomenologia
• psicoterapia
• ricerca
• metodo
• significato
• veridicità

MOTS-CLÉS:

• phénoménologie
• psychothérapie
• recherche
• méthode
• sens
• véracité

Λέξεις-κλειδιά:

• φαινομενολογία
• ψυχοθεραπεία
• έρευνα
• μέθοδος
• νόημα
• αλήθεια

Disclosure statement

No potential conflict of interest was reported by the author(s).

Additional information

Notes on contributors

Tony McSherry

Tony McSherry MSc PhD UKCP is an existential-analytical psychotherapist working in the NHs and private practise in Liverpool. He recently completed his PhD on the therapeutic in mental health nursing at the University of Roehampton.

Del Loewenthal

Del Loewenthal is Chair of existential-analytic training SAFPAC (www.safpac.co.uk), co-founder Critical Psychotherapy Network (www.criticalpsychotherapy.wordpress.com) and Emeritus Professor Psychotherapy and Counselling, University of Roehampton. His current books (all Routledge 2020): “Towards Transcultural Histories of Psychotherapies” (with Shamdasani); “Beyond the Therapeutic State” (with Ness and Hardy); and “Love, Sex and Psychotherapy in a Post-Romantic Era”. Del has a private practice in Wimbledon and Brighton. ([http://www.delloewenthal.com)/]www.delloewenthal.com).

Julia Cayne

Dr Julia Cayne is a Visiting Lecturer at the Research Centre for Therapeutic Education, University of Roehampton, and is an existential-analytic psychotherapist, with a private practice in Salisbury.