![Sample our Education journals, sign in here to start your access, latest two full volumes FREE to you for 14 days]({"type":"image" , "src" : "/sda/5932/TOC-Subject-Sample-2021-Education.jpg"})
ABSTRACT
Prior to the COVID-19 pandemic, parent–infant psychotherapy (PIP) was routinely offered face-to-face to mothers and babies attending a UK community perinatal mental health service. The pandemic necessitated the rapid transfer of PIP to a virtual platform to continue delivery at time of increased vulnerability for mothers and babies. This service evaluation sought to evaluate this novel method of delivery, of which, the processes and outcomes were unknown. The findings demonstrated that virtual PIP (vPIP) is impactful and accessible for mothers and their babies, with statistically significant improvements found in maternal mental health and postpartum bonding. Furthermore, interpretative phenomenological analysis (IPA) of interviews exploring the experience and meaning for mothers and babies engaging in vPIP, illuminated the complex therapeutic processes underlying the positive clinical outcomes. In conclusion, this small-scale service evaluation demonstrated that, despite the frustrations and anxieties of working online, mothers in our sample found the overall experience of vPIP to be positive, and to result in real-world differences for them and their babies.
ABSTRAKT
Vor der Covid-19-Pandemie wurde die Eltern-Kind-Psychotherapie (PIP) routinemäßig Müttern und Babys angeboten, die einen perinatalen psychiatrischen Gesundheitsdienst in Großbritannien aufsuchten.
Die Pandemie erforderte die schnelle Übertragung von PIP auf eine virtuelle Plattform, um die Entbindung in Zeiten erhöhter Anfälligkeit für Mütter und Babys fortzusetzen. Ziel dieser Service-Evaluierung war es, diese neuartige Bereitstellungsmethode zu evaluieren, deren Prozesse und Ergebnisse unbekannt waren.
Die Ergebnisse zeigten, dass virtuelles PIP (vPIP) für Mütter und ihre Babys wirkungsvoll und zugänglich ist, wobei statistisch signifikante Verbesserungen bei der psychischen Gesundheit von Müttern und der postpartalen Bindung festgestellt wurden.
Darüber hinaus beleuchtete die interpretative phänomenologische Analyse (IPA) von Interviews, die die Erfahrung und Bedeutung für Mütter und Babys untersuchten, die sich an vPIP beteiligen, die komplexen therapeutischen Prozesse, die den positiven klinischen Ergebnissen zugrunde liegen.
Zusammenfassend lässt sich sagen, dass diese kleine Service-Evaluierung zeigte, dass die Mütter in unserer Stichprobe trotz der Frustrationen und Ängste bei der Online-Arbeit die Gesamterfahrung mit vPIP als positiv empfanden und zu Unterschieden in der realen Welt für sie und ihre Babys führten.
RESUMEN
Antes de la pandemia de covid-19, la psicoterapia padre-bebé (PIP) se ofrecía de forma rutinaria cara a cara a las madres y los bebés que asistían a un servicio comunitario de salud mental perinatal del Reino Unido. La pandemia requirió la rápida transferencia de PIP a una plataforma virtual para continuar con el parto en momentos de mayor vulnerabilidad para las madres y los bebés. Esta evaluación del servicio buscó evaluar este novedoso método de entrega, del cual se desconocían los procesos y resultados. Los hallazgos demostraron que el PIP virtual (vPIP) es impactante y accesible para las madres y sus bebés, con mejoras estadísticamente significativas encontradas en la salud mental materna y el vínculo posparto. Además, el Análisis Fenomenológico Interpretativo (AFI) de entrevistas que exploran la experiencia y el significado para las madres y los bebés que participan en vPIP, iluminó los complejos procesos terapéuticos que subyacen a los resultados clínicos positivos. En conclusión, esta evaluación de servicios a pequeña escala demostró que, a pesar de las frustraciones y ansiedades de trabajar en línea, las madres de nuestra muestra encontraron que la experiencia general de vPIP era positiva y que resultaba en diferencias en el mundo real para ellas y sus bebés.
ABSTRAIT
Avant la pandémie de Covid-19, la psychothérapie parent-enfant (PIP) était régulièrement proposée en face-à-face aux mères et aux bébés fréquentant un service de santé mentale périnatale communautaire du Royaume-Uni. La pandémie a nécessité le transfert rapide du PIP vers une plateforme virtuelle pour poursuivre l’accouchement à une époque de vulnérabilité accrue pour les mères et les bébés. Cette évaluation de service visait à évaluer cette nouvelle méthode de prestation, dont les processus et les résultats étaient inconnus. Les résultats ont démontré que le PIP virtuel (vPIP) a un impact et est accessible aux mères et à leurs bébés, avec des améliorations statistiquement significatives dans la santé mentale maternelle et les liens post-partum. En outre, l’analyse phénoménologique interprétative (IPA) des entretiens explorant l’expérience et la signification pour les mères et les bébés s’engageant dans le vPIP, a mis en lumière les processus thérapeutiques complexes qui sous-tendent les résultats cliniques positifs. En conclusion, cette évaluation du service à petite échelle a démontré que malgré les frustrations et les angoisses liées au travail en ligne, les mères de notre échantillon ont trouvé l’expérience globale de vPIP positive et entraînait des différences réelles pour elles et leurs bébés.
ΠΕΡΊΛΗΨΗ
Πριν από την πανδημία του covid-19, η ψυχοθεραπεία γονέων-βρεφών (PIP) προσφερόταν συνήθως πρόσωπο με πρόσωπο σε μητέρες και μωρά που λάμβαναν κοινοτική υπηρεσία περιγεννητικής ψυχικής υγείας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η πανδημία κατέστησε αναγκαία την ταχεία μεταφορά της PIP σε μια διαδικτυακή πλατφόρμα για να συνεχιστεί η παροχή της σε μια περίοδο αυξημένης ευαλωτότητας για τις μητέρες και τα μωρά. Η παρούσα αξιολόγηση της υπηρεσίας αποσκοπούσε στην αξιολόγηση αυτής της νέας μεθόδου παροχής, της οποίας οι διαδικασίες και τα αποτελέσματα ήταν άγνωστα. Τα ευρήματα έδειξαν ότι η διαδικτυακή ψυχοθεραπεία γονέων-βρεφών (vPIP) έχει αντίκτυπο και είναι προσβάσιμη για τις μητέρες και τα μωρά τους, αφού βρέθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση στην ψυχική υγεία της μητέρας και στον δεσμό της με το βρέφος μετά τον τοκετό. Επιπλέον, η Ερμηνευτική Φαινομενολογική Ανάλυση (IPA) των συνεντεύξεων που διερεύνησαν την εμπειρία και το νόημα για τις μητέρες και τα μωρά που συμμετείχαν στη διαδικτυακή ψυχοθεραπεία γονέων-βρεφών (vPIP), έριξε φως στις πολύπλοκες θεραπευτικές διεργασίες που διέπουν τα θετικά κλινικά αποτελέσματα. Συμπερασματικά, αυτή η μικρής κλίμακας αξιολόγηση της υπηρεσίας έδειξε ότι παρά τις απογοητεύσεις και τις ανησυχίες που προκαλεί η εργασία μέσω διαδικτύου, οι μητέρες του δείγματός μας θεώρησαν ότι η συνολική εμπειρία τους με τη διαδικτυακή ψυχοθεραπεία γονέων-βρεφών (vPIP) ήταν θετική και οδήγησε σε διαφορές στον πραγματικό κόσμο για τις ίδιες και τα μωρά τους.
Acknowledgements
The authors would like to acknowledge all the women and their babies who participated in this service evaluation, giving freely of their time and experience. They would also like to acknowledge Matthew Grubb of King’s College London, who provided statistical support.
Disclosure statement
No potential conflict of interest was reported by the author(s).
Data availability statement
The data that support the findings of this study are available on request from the corresponding author. The data are not publicly available due to privacy or ethical restrictions.
Additional information
Notes on contributors
Adele Greaves
Adele Greaves is a Clinical Psychologist who trained at the Salomons Centre for Applied Psychology at Canterbury Christ Church University and qualified in 2011. She is a full member of the British Psychological Society and registered with the HCPC. Initially, Adele specialised in the treatment of complex trauma and dissociation in an NHS Secondary Care Adult Psychological Therapies service. She then moved to an NHS Specialist Perinatal Mental Health Service and completed an Infant Observation course at the Anna Freud Centre in 2022. Adele has previously published peer reviewed journal articles on, assertive outreach services, cognitive behaviour therapy (CBT), dialectical behaviour therapy (DBT) and therapeutic puppetry.
Rachel O’Brien
Rachel O’Brien is a Clinical Psychologist who trained at the University of Surrey in Guildford and qualified in 2011. She is a full member of the BPS, ACP-UK and registered with the HCPC. Since qualifying Rachel worked in acute care services before specialising in Perinatal psychology and infant mental health. She currently works for Sussex Partnership Foundation Trust Specialist Perinatal Mental Health Service.
Hannah McKenzie
Hannah McKenzie is a Senior Clinical Psychologist working in the Specialist Perinatal Mental Health Service in East Sussex. She completed her doctorate in Clinical Psychology at the University of East Anglia in 2015 and is a full member of the British Psychological Society. Hannah applies her training in Parent Infant Psychotherapy, Dialectical Behaviour Therapy (DBT), and Cognitive Behaviour Therapy to perinatal mental health. She has previously published peer reviewed journal articles on DBT for perinatal patients, and emotional experiences in early-stage dementia.
Anna Roberts
Anna Roberts is a Clinical Psychologist who trained at the Salomons Centre for Applied Psychology at Canterbury Christ Church University, qualifying in 2017. She then joined a specialist NHS community perinatal mental health service, completing an infant observation course through the Anna Freud centre. Anna has previously published papers on early intervention services in prison, the impact of nature activities on wellbeing, and the effectiveness of perinatal dialectical behavior therapy groups.
Kate Alexander
Kate Alexander is a Consultant Clinical Psychologist in the Specialist Perinatal Mental Health Service for Sussex Partnership Foundation Trust. She is currently training as a psychoanalytic psychotherapist with the British Psychotherapy Foundation and has previously trained as a Parent-Infant Psychotherapist with the Anna Freud Centre.