The discursive deployment of race talk

Abstract

While the language that majorities use to convey ethnic attitudes to members of their own group has received significant scholarly attention in countries such as Australia, New Zealand, the Netherlands and the USA, the ways in which people of colour actually experience prejudice have been largely ignored. Drawing upon interviews with one young black woman in the south of England, this paper presents findings concerning the patterns of talk and the rhetorical strategies followed to recount experiences of differential treatment. The analysis, inspired by a critical discursive approach, points to the negative construction of the majority group and identifies a number of recurring devices used to bolster the facticity of the accounts. These include the presentation and quoting of self and others, the explicit invocation of category entitlements and the use of extreme case formulations, particularly in anticipation of non-sympathetic hearings. Given the prohibitions on making accusations of racism, the paper culminates with a discussion on factuality which this research attributes to the presence of the white interviewer.

Ενώ η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι λευκοί για να μεταφέρουν εθνικές απόψεις σε μέλη της ομάδας τους έχει λάβει σημαντική επιστημονική προσοχή σε χώρες όπως η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Ολλανδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι τρόποι με τους οποίους οι μειονότητες αντιλαμβάνονται τον ρατσισμό σε μεγάλο βαθμό αγνοούνται. Αντλώντας στοιχεία από συνεντεύξεις με μια νεαρή μαύρη γυναίκα στο νότο της Αγγλίας, το παρόν έγγραφο παρουσιάζει ευρήματα σχετικά με την ρητορική στρατηγική που ακολουθείται όταν εμπειρίες διαφορετικής μεταχείρησης περιγράφονται. Η ανάλυση, εμπνευσμένη από μια κριτική προσέγγιση, αποκαλύπτει την αρνητική παρουσίαση της πλειοψηφούσας ομάδας εστιάζοντας τη προσοχή σε μια σειρά επαναλαμβανόμενων τεχνικών. Αυτές περιλαμβάνουν τη χρήση του πλάγιου λόγου και τη ρητή επίκληση γνώσεων και ακραίων περιπτώσεων, ιδίως ενόψει πιθανών αμφιβολιών. Λαμβάνοντας υπόψη τους κοινωνικούς κανόνες που απαγορεύουν την άδικη εκτόξευση κατηγοριών, το έγγραφο συζητά τη ρητορική κατασκευή της πραγματικότητας και την αποδίδει στην παρουσία του λευκού ερευνητή.

Keywords:

• people of colour
• rhetorical strategies
• critical discourse analysis
• differential treatment
• racism
• factuality

Notes on contributor

Dr Maria Dasli is a Lecturer in TESOL at the University of Edinburgh where she co-directs the Centre for Education for Racial Equality in Scotland (CERES). Her main research interests include critical discourse analysis, with a particular focus on contemporary race discourse; and intercultural communication, with a particular focus on the development of critical intercultural language pedagogies. Between 2008 and 2013, she was Membership Secretary and Treasurer of the International Association for Languages and Intercultural Communication (IALIC).

Notes

1. In another part of the interview, not reported here, Isioma clarified that she was referring to the Stephen Lawrence case, a racially motivated murder that has received extensive, world-wide media coverage.