1
Views
0
CrossRef citations to date
0
Altmetric
Original Articles

Die tragoudi van Andrinopel: 'n thrênos met 'n chronologies-historiese raaisel

Pages 43-50 | Published online: 05 Aug 2016

NOTAS

  • N.G. Politis, Έκλογα άπὸ τὰ τραγούδια τού έλληνικού λαού, Athene, 1932, p. 11.
  • Ibid. pp. 11 en 279. Oorspronklik gepubliseer deur A. Passow, Popularia carmina Graeciae recentioris, Leipzig, 1860, no. 193.
  • Voorbeeld, r. 4: γιορταίς i.p.v. γιορτὲς of ὲορτές.
  • K. Romaios, Κοντά στις ρίξες. Έρευνα στον ψυχικό κόσμο του ελληνικού λαού, Athene 1980, pp. 121, 170, 179.
  • Ibid. p. 212.
  • Ibid. p. 212.
  • Ibid. p. 121.
  • E. Kriaras, Λεξικό της μεσαιωνικής ελληνικής δημώδους γραμματείας, Thessaloniki, 1982, H': p. 343, en θ': p. 5.
  • Belangrik is ook die feit dat onmiddellik na Kersfees, die ‘Ligfees’ (τά Φὢτα) gevier word (op 5 Jan.): D.S. Loukatos, Χριστονγεννιάτικα και των γιορτών, Athene, 1984, pp. 167–168.
  • Μέγας Ιερός Συνέκδημος του Ορθοδοξού Χριστιανισμού, Athene, 1959, pp. 599–611.
  • Chrysoula Chatzitaki-Kapsomenou, Νεοελληνικά λαϊκά αινίγματα. ΜορΦολογικήκαι λειτουργική ανάλυση, 1990, pp. 32–38.
  • C.Th. Dimaras, A history of Modern Greek Literature, Londen—New York, 1972, p. 56: militêre en historiese detail speel 'n belangrike rol.
  • Vir definisies, sien B. Hendrickx, ‘Die laaste diens in die Hagia Sofia—Thrênos of Moirologion?’, Acta Patristica et Byzantina 3, 1992, pp. 94–104.
  • K. Dimaras, Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Athene, 1948, pp. 53–54.
  • G. Kavvadias, Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού η σοσιαλιστική πολιτεία, Athene, 1987, pp. 15–17.
  • G. Ostrogorsky, Histoire de l'état byzantin, Paris, 1969, p. 79.
  • Ibid. pp. 225, 229–230. G.A. Megas, “Άδριανούπολις ή πολυκρουσαμένη', Helleniké Demiourgia 1, 1948, pp. 92–94, het die lied van Andrinopel met hierdie gebeurtenis verbind.
  • Ibid. pp. 289 en 292; Alkmene Stauridou-Zafraka, H συνάντηση Συμεών και Νικολάου Μυστικού στα πλαίσια του Βυζαντινοβουλγαρικού ανταγωνισμού, Thessaloniki, 1972, p. 61.
  • Ostrogorsky, op. cit. p. 335.
  • Ibid. p. 356.
  • Ibid. p. 370.
  • Ibid. p. 382.
  • Ibid. p. 427. In hierdie artikel korrespondeer die term ‘Walagyers’ met die Griekse term, Βλάχοι, wat die Walagys-sprekende groepe aandui, wat deur heel die Bisantynse ryk (in Europa) gewoon het en hulself gewoonlik verbind het met Bulgare, Koumanoi en ander Slawiese of nomadiese groepe. Hul afstammelinge word in Roemenië, dog ook in Griekeland gevind. Sien o.m. die klassieke Studie van A.D. Keramopoulos, Τι είναι οι Κουτσόβλαχοι, Athene, 1939.
  • Ibid. p. 430; S. Runciman, A history of the crusades. 3. The kingdom of Acre, Cambridge, 1978, p. 13.
  • G.L. Fr. Tafel en G.M. Thomas, Urkunden zur älteren Handels- und Staatsgeschichte der Republik Venedig mit besonderer Beziehung auf Byzanz und die Levante, Wenen, 1856, I, pp. 452–485, no. CXXI. Vgl. B. Hendrickx, Regestes des empereurs latins de Constantinople. 1204–1263/1272, Thessaloniki, 1988, p. 23, no. 16.
  • J. Longnon, L'empire latin de Constantinople et la principauté de Morée, Parys, 1949, pp. 77 e.v.
  • Ostrogorsky, op. cit. pp. 537, 542 en 551; D.M. Nicol, The last centuries of Byzantium. 1261–1453, Londen, 1972, pp. 199–201, 206, 211 en 218.
  • Die omstandighede self is onbekend en nêrens in enige (Griekse of Turkse) bron met detail beskryf nie. Daar is vroeër aanvaar dat die verowering in 1361 plaasgevind het, maar Ostrogorsky (op. cit. p. 558) aanvaar 1362. Nicol (op. cit. p. 285) verkies egter die datum van 1369. Geeneen van die outeurs het afdoende bewyse gelewer vir die verandering van die tradisioneel aanvaarde datum nie. Die blote feit dat gelyktydige bronne so min aandag aan die inname van die stad geskenk het, dui daarop dat dit blykbaar nie as 'n groot trauma deur die Bisantynse Grieke beleef is nie. Nicol merk in hierdie verband die volgende op: ‘The loss of Andrinople… may well have caused many Byzantines to feel that the Turks had come to stay. Better to come to terms with them than pretend that Constantinople or its allies could ever muster enough strength to reverse the process.’
  • T. Lavallée, Histoire de l'empire ottoman, Parys, 1855, p. 486. Vgl. ook Politis, op. cit. p. 11.
  • Vgl. Hendrickx, op. cit. 1992, pp. 100–101.
  • Longnon, op. cit. p. 77.
  • Geoffroy de Villehardouin, La conquête de Constantinople (ed. E. Faral), Parys, 1961, cap. 336, 349–350.
  • Ibid. cap. 353–360.
  • Ibid. cap. 346.
  • Ibid. cap. 422–428.
  • Hendrickx, op. cit. 1988, p. 48, no. 57; Tafel-Thomas, op. cit. 1856, II, pp. 17–19, no. CLXIX.
  • Kriaras, op. cit. H', p. 343.
  • K. Romaios, Δύο περίεργα ιστορικά τραγούδια', Archeion tou Thrakikou Laografikou kai Glossikou Thesaurou 18, 1953, pp. 337–374; M.I. Manousakas, 'Καιπάλι το τραγούδι για το Ερρίκο της Φλάνδρας', Laografia 15, 1954, pp. 336–370. Manousakas en Romaios het, in hul polemiek rondom die sogenaamde liedere oor keiser Hendrik van Vlaandere, ook die tragoudi van Andrinopel aangeraak. Laasgenoemde het die moontlikheid van die lied se ontstaan in hierdie periode genoem, iets wat deur eersgenoemde as onwaarskynlik afgemaak is. Geeneen van die twee het egter enige argumente aangevoer rondom die tema nie.

Reprints and Corporate Permissions

Please note: Selecting permissions does not provide access to the full text of the article, please see our help page How do I view content?

To request a reprint or corporate permissions for this article, please click on the relevant link below:

Academic Permissions

Please note: Selecting permissions does not provide access to the full text of the article, please see our help page How do I view content?

Obtain permissions instantly via Rightslink by clicking on the button below:

If you are unable to obtain permissions via Rightslink, please complete and submit this Permissions form. For more information, please visit our Permissions help page.