The possible role and position of social work as part of the arrival infrastructure

ABSTRACT

In order to de-nationalise, de-‘ethnicise’ and de-‘migranticise’ migration studies, scholars are increasingly turning to space as a conceptual and empirical entry-point. Inspired upon the notion of the urban ‘transition zone’, initially coined by Chicago School urban sociologists in the 1930s, recent research re-focuses on the role of particular urban neighbourhoods as places of ‘arrival’ and ‘gateways’ that stimulate the social and spatial mobility of newcomers. In this paper we develop a friendly critique on the teleological and normative underpinnings of the notion of ‘arrival neighbourhood’ and propose the concept of ‘arrival infrastructures’ as an alternative. Arrival infrastructures are those parts of the broader urban fabric in which newcomers become entangled on arrival and where their future local or translocal social becomings are produced as much as negotiated. Starting from such an approach, we explore the possible role and position of social work as part of the arrival infrastructure. We argue that the concept of arrival infrastructures allows social workers to capture the broad range of actors involved in ‘arriving’ and to discuss their own position and role. Moreover, it demonstrates how arrival is always a provisional state of being, during which local or translocal futures are in preparation.

SAMENVATTING

Om migratiestudies te ontnationaliseren, ont‘ethniciseren’ en ont‘migranten’ hanteren wetenschappers steeds vaker ‘ruimte’ als een conceptueel en empirisch uitgangspunt. Geïnspireerd op het idee van de stedelijke ‘transitiezone’, oorspronkelijk beschreven door stadssociologen van de Chicago School in de jaren dertig, richt recent onderzoek zich opnieuw op de rol van bepaalde stedelijke buurten als plaatsen van ‘aankomst’ en ‘toegang’ die de sociale en ruimtelijke mobiliteit van nieuwkomers stimuleren. In dit artikel ontwikkelen we een vriendelijke kritiek op de teleologische en normatieve onderbouwing van het begrip ‘aankomstbuurt’ en stellen we het concept ‘aankomstinfrastructuren’ voor als alternatief. Aankomstinfrastructuren zijn die delen van het bredere stedelijke weefsel waarmee nieuwkomers bij aankomst verstrengeld raken en waar hun toekomstige lokale of translokale sociale ‘wordingen’ worden geproduceerd en onderhandeld. Vertrekkend van een dergelijke benadering onderzoeken we de mogelijke rol en positie van sociaal werk als onderdeel van de aankomstinfrastructuur. We argumenteren dat het concept van aankomstinfrastructuren sociaal werkers in staat stelt om de brede waaier van actoren die betrokken zijn bij ‘aankomen’ te bevatten en hun eigen positie en rol te bespreken. Bovendien laat het zien hoe aankomst altijd een voorlopige staat van zijn is, waarin lokale of translokale toekomsten in voorbereiding zijn.

KEYWORDS:

• Arrival infrastructures
• social work with displaced groups
• mobilities
• informal social work actors
• migration studies

KERNWOORDEN:

• Aankomstinfrastructuren
• migratie
• informele actoren
• mobiliteiten

Disclosure statement

No potential conflict of interest was reported by the authors.

Notes on contributors

Prof. dr. Mieke Schrooten is an assistant professor affiliated with CRESC and the Master of Social Work at the University of Antwerp and with the Bachelor of Social Work at Odisee University College. Her main research interests are urban social work, (trans)migration, mobility, transnational social work, hidden homelessness and informal social work practices.

Dr. Bruno Meeus obtained his PhD in geography in 2011 and is currently an associate researcher at the Interculturalism, Migration and Minorities Research Centre of the KU Leuven at KU Leuven and at the Human Geography Department of the Universiteit Utrecht.